Δυστυχώς το μεταναστευτικό είναι ένα τόσο περίπλοκο πρόβλημα που δεν είναι δυνατόν να λυθεί έτσι απλά, με ένα κλείσιμο συνόρων. Η θάλασσα δεν "κλείνεται" και είναι εκ θαλάσσης που εισρέουν τα μεταναστευτικά κύματα.Επιπλέον το timing για να ειπωθεί κάτι τέτοιο, μεσούσης της ανθρωπιστικής κρίσης που εμπλέκει κυρίως οικογένειες με παιδάκια από εμπόλεμες ζώνες, με τις εικόνες που σου σπαράζουν την καρδιά, αντί για οικονομική μετανάστευση ή και εισβολή εγκληματικών στοιχείων (όπως είχε γίνει επί Σαμαρά υπ.Εξωτερικών στο 1990ς), είναι ατυχές. Βάλε κι ότι η οποιαδήποτε άποψη χρωματίζεται από την πηγή της, και....καταλαβαίνετε. Κατά τ'άλλα σαφώς η Ελλάδα έχει πρόβλημα υποδομής ως προς την υποδοχή και διαχείριση των προσφύγων (και γι'αυτό χρειάζεται ένα τελείως νέο πλάνο σε συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους) καθώς και ως προς την βαρύτατη φορολογία, η οποία ολοένα και αυξάνεται, μερικώς προς διατήρηση του υπερτροφικού Δημοσίου που λειτουργεί με όρους ρουσφετιού (ακόμα, δυστυχώς). Η πολυπόθητη ελάφρυνση φόρων ωστόσο ακούγεται ως ευχολόγιο και αντίστοιχη "μαγική συνταγή" αν δεν προεξασφαλιστεί ότι θα δυσαρεστηθοιύν κάτι εκατοντάδες χιλιάδες διορισμένοι στο Δημόσιο. Εν πολλοίς φοβούμαι πως οι εκλογές στην Ελλάδα πάντα είχαν -και θα έχουν δυστυχώς- μια διάσταση του κατά πόσον ο πολίτης εμπλέκεται προσωπικά ή όχι με το Δημόσιο (και με το αν βλέπει προοπτική διορισμού οικείων του από αντίστοιχες πολιτικές δυνάμεις που διεκδικούν την ψήφο του). Αν δεν απεμπλακούμε από αυτό το ζοφερό ιδίωμα προκοπή δεν βλέπω στον αιώνα τον άπαντα.