κι εγώ το ίδιο αναρωτιέμαι... πώς άραγε ο εξευτελισμός της πολιτικής και η αίσθηση παντοδυναμίας των εγχώριων media κατάφεραν κι έσπρωξαν ένα μηδενικό socialite σε θέσεις εξουσίας; κάποιος από αυτούς που τον θεώρησαν και σοβαρό αναμορφτή του Μαραθώνα με το επιχείρημα "και γιατί όχι, αγάπη μου; καλύτερες είναι οι άλλες;". Επίσης, με ξεπερνά κάπως αυτό το φαινόμενο όπου όταν ο Ψινάκης λέει "ούστ, αγάμητες" είναι θεϊκή χαριτωμενιά, ενώ όταν κάποιοι (κατακριτέοι) πούνε "συμμαζέψου, κακομοίρα μου" είναι σεξιστικό καφριλίκι...