Τι παράξενη περίοδος και πόσο λίγο τη διδασκόμαστε...Όχι στο Σχολείο, τί να σου κάνει και αυτό. Πόσο λίγο την ξέρουμε.Είναι η περίοδος όπου διαδραματίζονται τα περισσότερα ποιήματα του Καβάφη.Πολλοί τοποθετούν το τέλος του αρχαίου κόσμου πολύ αργότερα, όταν ο Θεοδόσιος ξερίζωσε ή την αρχαία πίστη, ή τα κεφάλια που την είχαν. Δικαίωμα επιλογής. Ή όταν έκλεισε η φιλοσοφική σχολή των Αθηνών, ή όταν η Πυθία είπε το "απέσβετο λάλον ύδωρ". Γεγονός είναι ότι αυτά τα πράγματα δε γίνονται σε μια μέρα και ότι κράτησε αρκετούς αιώνες.Από τα Ελληνιστικά Βασίλεια στη Ρώμη, από την ύστερη Ρωμαϊκή στη Βυζαντινή περίοδο. Φανταστείται ο Μέγας Κωνσταντίνος, Ρωμαίος Αυτοκράτορας, να χτίζει μιά πόλη μεγαλύτερη από τη Ρώμη και να μεταφέρει την Πρωτεύουσα, που θεωρούνταν το κέντρο του κόσμου. Τολμηρός και ρηξικέλευθος, διορατικός περί τα γεωστρατηγικά. Αποδεικνύει ότι επιβιώνει όποιος προσαρμόζεται και όχι αναγκαστικά όποιος αναμασά το παρελθόν. Ασφαλώς και είπε ότι τα είδε σε όραμα και Άγγελος Κυρίου χάραξε τα όρια της Πόλης. Πώς αλλιώς να εξηγήσει ότι έχτιζε αυτό το θηρίο, μεγαλύτερο από τη Ρώμη; Ύστερα, τα οράματα Αυτροκρατόρων και κατώτερων αξιωματούχων τότε ήταν πραγματική επιδημία. Έβλεπαν ότι όλο το κατώτερο στράτευμα είχαν γίνει χριστιανοί...