Αρα, στην Ελλάδα δεν υπάρχουν άνεργοι, μόνο τεμπέληδες. Δεν υπάρχουν άστεγοι, μόνο χαραμοφάηδες που κοιτάνε να μπουν σε ξένα σπίτια. Οσοι, λοιπόν, υποστηρίζουν τις κλαταλήψεις είναι αλκοολικοί, πού να τα βρίσκουν τα λεφτά άραγε, κλέβουν ή ζουν εις βάρος των κορόϊοδων. Πήγαινε δούλεψε στα νταμάρια, πήγαινε γίνε εργάτης γης, κολίγος, η αστική τάξη είναι ένα δανειοδοτημένο όνειρο, αυτά είναι για άλλους, κοίτα εσύ να μαζεύεις πορτοκάλια και μην αρχίζεις τη φιλοσοφία, η δουλειά θα σε κάνει να καταλάβεις τη ζωή, δεν είσαι άνθρωπος, δεν χρειαζόμαστε ανθρώπους, χρειαζόμαστε εργατικά χέρια. Κι αν είσαι άνεργος ή άστεγος, τότε ή είσαι τεμπέλης ή φταινε οι ξένοι, που σου παίρνουν τη δουλειά, θα μπορούσες να δουλεέυεις στα χωράφια. Τί κι αν σπούδασες, αυτά είναι για τα παιδιά των άλλων, κακώς σπούδασες, η μάνα σου που έβγαλε φλεβίτιδα απ' τη δουλειά κακώς σε έκανε να πιστέψεις ότι μπορείς να διεκδικήσεις κάτι καλύτερο. Κι αν είσαι άστεγος, κοίτα να κοιμηθείς σε καμμιά σπηλιά στου Φιλοπάππου κι όχι να κάνεις κατάληψη δημόσιας περιουσίας. Αυτά είναι γι' αυτούς που μπορούν, αυτούς που ξέρουν να κάνουν κατάληψη δημόσιας περιουσίας με νομικά διατάγματα και υπουργικές αποφάσεις. Τα περισσότερα νταμάρια φτιάχτηκαν σε θέση προστατευομένου περιβάλλοντος και νομιμοποιήθηκαν, αφού προηγουμένως είχαν καταπατηθεί παρανόμως. Κι εσένα τί σε νοιάζει; Εσύ είσαι για να δουλεύεις εργάτης στο νταμάρι, το ζήτημα είναι ότι αυτοί μπορούν να καταπατούν επειδή απλά μπορούν, κι εσύ δεν μπορείς, επειδή απλά δεν μπορείς -ίσως επειδή δεν έχεις στόχο να βγάλεις φράγκα από την κατάληψη, ούθτε να αποκτήσεις τονξ τίτλο ιδιοκτησίας, απλά ήθελες να κάνεις κάτι ελευθεριακό. Εσύ θα πρέπει να γίνεις ο εργάτης τους κι αυτοί να είναι τ' αφεντικά σου. Είσαι ρεμάλι άνεργος, αλλιώς θα πήγαινες να μαζέψεις ελιές. Εν πάσει περιπτώσει, θα έκανες μια χειρωνακτική εργασία. Τί ανεργία και μαλακίες, όσοι τα λένε αυτά, απλά δεν θέλουν να δουλέψουν. Μια μόνο απορία, από κάποιον που το πρώτο του ένσημο ήταν στα 17 του και μετά από 25 συναπτά έτη ακόμα βιοπορίζεται από τον δικό του ιδρώτα και όχι εκμεταλλευόμενος των ιδρώτα των άλλων: αυτές τις δουλειές έχετε υπ' όψιν σας για τους φίλους, γνωστούς και συγγενείς σας πρώτου, δευτέρου και τρίτου βαθμού, ή μήπως επιθυμούσατε να έχουν μια καλύτερη ζωή; ή μήπως τους είπατε "η δουλειά, παιδί μου, είναι απαραίτητη για τον άνθρωπο -οπότε κοίτα να εποπτεύεις καλά την δουλειά των άλλων, προκειμένου να έχεις μια άνετη ζωή";Από τα συμφραζόμενά σας, αντιλαμβάνομαι ότι δίνετε ιδιαίτερη βαρύτητα στην χειρωνακτική εργασία. Γεγονός που πιστοποιεί ότι μάλλον δεν έχετε ασκήσει αντίστοιχη εργασία. Το οποίο δεν έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί, εν αντιθέσει με εσάς, πιστεύω ότι η οποιαδήποτε εργασία -είτε πνευματική, είτε χειρωνακτική- είναι σημαντικότατη, πολύτιμη και δυνητικά δημιουργικότατη. Και ο άνθρωπος δεν πρέπει να φοβάται τίποτα, άρα δεν πρέπει να φοβάται και καμμία δουλειά. Οι περισσότεροι, όμως, που φοβούνται τα πάντα, προτείνουν σε άλλους την εργασία ως τον μόνο τρόπο απελευθέρωσης (το "arbeit", όπως τόσο σωστά το έθεσε η EVA.S). Και οι περισσότεροι εξ αυτών, ως δουλειά, εννοούν την δουλειά των άλλων.
