Όταν λες "η καραμέλα της εξίσωσης των άκρων" καταλαβαίνεις -φαντάζομαι- ότι παραδέχεσαι την ύπαρξη δύο ΑΚΡΩΝ.Απλώς ρωτάω το προφανές...Γιατί αν παραδέχεσαι αυτό (και όταν προφανώς αποστασιοποιείσαι από τον μαύρο φασισμό, θεωρώντας ότι το αριστερό άκρο λανθασμένα θεωρείται φασισμός, χρησιμοποιώντας την λέξη "καραμέλα"), τότε πως απορείς όταν σου λένε πως υπάρχει και ο κόκκινος φασισμός? Γιατί το λες "καραμέλα" όταν εσύ ο ίδιος υπονοείς το αριστερό άκρο?Τα άκρα δεν είναι φασισμός?Όταν η πέτρα έρχεται από αριστερά είναι ταξικός αγώνας, αλλά όταν έρχεται από δεξια είναι φασισμός?