Είχα την τύχη (με την έννοια της απόκτησης γνώσης) να πάω ως μαθητής δημοτικού εκδρομή σε σφαγείο. Η εκδρομή ήταν σε γραμμή παραγωγής που δεν λειτουργούσε πλήρως και για τους εκπαιδευτικούς σκοπούς οι υπεύθυνοι είχαν φροντίσει ώστε να μην υπάρχουν πολλά αίματα στην διαδικασία επίδειξης, παρόλα αυτά μας εξηγούσαν χωρίς περιστροφές πως καταλήγει λουκάνικο ένα ζώο, που πέφτει το αίμα και πως συλλέγεται για να γίνει αιματάλευρο που θα σιτίσει τα ζώα που φιλοξενούνται πριν την σφαγή τους (το οποίο συναντήσαμε στον χώρο φιλοξενίας όπου μπορούσε να παρέμενε έως και τρεις ημέρες), πως θανατώνονται με γρήγορο και σχεδόν ανώδυνο τρόπο (ή έστω γρήγορο) και γενικά την όλη διαδικασία που απαιτείται για να μπει στο ψυγείο μας ένα κομμάτι κρέας και μια μεγάλη σειρά υποπροϊόντων και παραπροϊόντων (πχ. δέρματα, κόλλες, ζελατίνες κλπ). Μετά την επίδειξη μας κέρασαν πορτοκαλάδα και φρέσκα λουκανικάκια. Τα λουκανικάκια τα έφαγα χωρίς τύψεις γιατί ο τρόπος που τα θανάτωναν μου φάνηκε πιο "ανθρώπινος" από τον τρόπο που έσφαζαν στην αυλή στο χωριού μου (και που έκανα απεργία πείνας ως παιδί για διαμαρτυρία). Από την άλλη το ζώο στο χωριό δεν ήξερε τι θα πει τσιμέντο και βοσκούσε στους αγρούς μέχρι το σφάξιμο.Η προσωπική μου άποψη είναι πως ο άνθρωπος είναι παμφάγο ζώο αλλά πως καλό είναι να αποφεύγουμε την υπερκατανάλωση κρέατος. 3 φορές την εβδομάδα κρέας είναι αρκετό για μια ισορροπημένη διατροφή και δεν χρειάζεται η υπερβολική κρεατοφαγία. Παρόλα αυτά δεν πρέπει να είμαστε σπεσιστές και τα ζώα που μας τρέφουν πρέπει όχι μόνο να θανατώνονται όσο το δυνατόν ανώδυνα και αμεσότερα αλλά να έχουν ζήσει την ζωή τους χωρίς ταλαιπωρίες. Προσωπικά καταναλώνω μόνο κρέατα και αυγά ελευθέρας βοσκής και δεν αγοράζω κανένα τυποποιημένο προϊόν. Κοστίζουν περισσότερο, είναι δύσκολο να πιστοποιηθούν ως προέλευση αλλά αν ψάξετε λίγο θα βρείτε, νομίζω ο βασικός παράγοντας είναι καλός επαγγελματίας κρεοπώλης. Παρόλα αυτά εκτιμώ πως πλέον η βιομηχανοποιημένη κτηνοτροφία δεν μπορεί να καλύψει την ζήτηση της αγοράς με ποιοτικά προϊόντα και ταυτόχρονη αξιοπρεπή διαβίωση των θηλαστικών ζώων, για τον λόγο αυτό πιστεύω πως θα πρέπει σιγά-σιγά να προσθέτουμε πρωτεΐνη προερχόμενη από έντομα στην διατροφή μας. Έχω δοκιμάσει ακρίδες τηγανιτές στην Αφρική και ήταν ωραιότατες γευστικά και από ότι διάβασα και θρεπτικές. Τα κοινά σκουλήκια λέει είναι ακόμη πιο καλά. Εκτιμώ πως μέσα στην δεκαετία θα έχουμε μεγάλη αύξηση της κατανάλωσης εντόμων ως πηγή πρωτεΐνης.
