Πραγματικά εκπλήσσομαι τόσο με τον τίτλο του άρθρου όσο και με το περιεχόμενό του. Η καθιερωμένη τάση κατηγοριοποίησης των πολιτικών πεποιθήσεων στην αριστερά,δεξιά, κεντροαριστερά, κεντροδεξιά κτλ είναι εξίσου ανόητη και επικίνδυνη, σε βαθμό που την καθιστά άξια να παραβληθεί με τον προσφάτως αποθανόντα διαχωρισμό μνημονιου-αντιμνημονίου.Η κατηγοριοποίηση των πολιτικών πεποιθήσεων, χρησιμότερο είναι να γίνεται μεταξύ ρεαλιστών, καλοήθων ανοήτων και υποκριτών· Η τελευταία κατηγορία εκφράζει την πλειοψηφία των (εκάστοτε) κυβερνώντων ή εκάστοτε αντιπολευομένων που πρόσκεινται στον ιδεολογικό χώρο της λεγόμενης "αριστεράς". Η πρότελευταία κατηγορία εκφράζει μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων και υποστηρικτών της προρρηθήσας.Η λεγόμενη "αριστερά" συντηρείται από τη δημιουργία και διαιώνιση ψεμάτων, τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας, την εξαγγελία ανεφάρμοστων αλλαγών για τη διόρθωση των πραγματικών και ενδεχομένως δυσεπίλυτων προβλημάτων και, τέλος, από την αυτοπροώθηση και αυτοκαθιέρωση μιας εικόνας του ευαίσθητου, καλού και ηθικού.Η "αριστερά" όμως, όταν καλείται να κυβερνήσει και να συγκρουστεί με την πραγματικότητα, γρήγορα μεταλλάσεται, χάνει την ψυχραιμία της, επινοεί εχθρούς, απεκδύεται των ευθυνών της, καθιστά το ψέμα δεύτερη φύση της σε βαθμό που γίνεται αποδεκτό από τους υποστηρικτές της και τέλος, κοστίζει πάρα μα πάρα πολύ ακριβά στον λαό στον οποίο έχει φορτωθεί.Ὂ καπιταλισμός δεν είναι ένα τέλειο σύστημα, αλλά είναι το καλύτερο που έχουμε και το δικαιότερο, με εύλογο απότοκό της τον ανισομερή καταμερισμό του πλούτου· δικαιο σύστημα, λοιπόν, επειδή επιβραβεύει τους καλύτερους και επειδή δεν είναι όλοι οι καλύτεροι, δεν θέλουν όλοι να είναι οι καλύτεροι και δεν γεννιούνται όλοι οι καλύτεροι· δεν γεννιόμαστε, δυστυχώς ή ευτυχώς, όλοι ίσοι.Συνεπώς, όποιος επιθυμεί να τηρεί ειλικρινή και χρήσιμη στάση, θα πρέπει να ενημερώνεται σωστά και να πιστεύει τους ανθρώπους που παραθέτουν λύσεις βασισμένες στη λογική και όχι ιδέες για τη δημιουργία ενός τέλειου κόσμου, χωρίς κανένα αντίκρυσμα. Γιατί, αγαπητοί "αριστεροί", δεν είναι καλός όποιος βάζει τους ανθρώπους πάνω από τους αριθμούς (επειδή αυτό δεν γίνεται), αλλά όποιος κατευθύνει τους αριθμούς προς την εξυπηρέτηση των ανθρώπων, οφελώντας όλους.
