Προσέξτε την ιδιαίτερη σημασία του τραγουδιού που αφιέρωσε. Δεν είναι απλά οι U2 αλλά live με τον Bruce Springsteen. Οι U2 υπέραμαχοι των λαικών αγώνων, της Ιρλανδικής φτωχολογιάς, των καταπιεσμένων και αδικημένων. Ενα ροκ γκρουπ που πάντα θεωρούταν ριζοσπαστικό και αριστερό. Ο Σπρινγκστην υπέρμαχος του Αμερικάνικου λαού, του ξεχασμένου βιοπαλαιστή της υπαίθρου. Τραγούδια του ασχλήθηκαν με την Αμερική που σβήνει, με τα κλεισμένα εργοστάσια, με τους "honest hard working" αμερικάνων που ξεχάστηκαν και θυσιάστηκαν στην μεγάλη κρίση τα τέλη των 80ς με αρχές των 90ς. Τόσο ανοιχτά πατριώτης που συνίθιζε να τραγουδά μπροστά από μια τεράστια γαλανόλευκη. Ενας πατριώτης λαικιστής. Αυτή η συνεργασία ριζοσπαστικής αριστεράς με πατριώτη λαικιστή δεν σας θυμίζει κάτι; Νομίζω ότι είναι πολύ εύστοχη η αφιέρωσή του αν και διαφωνώ. Εγω θα τους αφιέρωνα το London Calling των Clash ή κάποιο κομμάτι των Black Flag.