Εγώ βλέπω πανάσχημους ανθρώπους που σκόρπισαν δυστυχία και τρόμο.Εγώ βλέπω ανθρώπους,που βγήκαν να διασκεδάσουν Παρασκεύη βράδυ,και τώρα βρίσκονται στο συρτάρι του νεκροτομείου.Εγώ βλέπω τ΄άγαπημένα τους πρόσωπα,να προσπαθούν να τους αναγνωρίσουν.Φτάνει πια όμως με το ¨Εγώ¨.Εμείς,τώρα πρέπει με ψυχραιμία και καθαρό μυαλό,χωρίς συναισθηματισμούς και ιδεοληψίες,να προσπαθήσουμε να βάλουμε το φόβο στην άκρη.Και να μην στοχοποιήσουμε ομάδες ανθρώπων που ταιριάζουν στο προφίλ των δραστών.