Έχουν περάσει τέσσερα-πέντε χρόνια αλλά μου έχει μείνει. Έχει η γιαγιά το χριστιανοκάναλο ( βοήθειά μας δέσποτα ) στην του-βου και δείχνει μια κυριούλα να βγάζει λόγο σε μια χριστιανοκατασκήνωση σε επτάχρονα-οκτάχρονα. Και εκεί που ακούς διάφορα χριστιανικά ( . . . ) ακούγεται και το αμίμητο : " Οι εχθροί του Χριστού και εχθροί του έθνους μας, οι Εβραίοι . . . ". Κλασική περίπτωση διακήρυξης της αγάπης σε ενήλικους που έχουν και αναπτυγμένη κρίση . . . Και ερωτώ : Πρώτον, αυτό δε χρειαζόταν λογοκρισία ; Και δεύτερον, όταν αυτά τα κατακαημένα ενηλικιωθούν ( σε καμιά πενταετία ), ξέρετε που θα φτάσει η Χρυσή Αυγή ;