Κάθε χρόνο τα ίδια. Μαζευόμαστε μια φούχτα ανθρωποι, έρχονται μετά οι αντιεξουσιαστές τα ΜΑΤ συνήθως κοιτάνε αδιάφορα τους γνωστούς άγνωστους που σπάνε κομμάτια από το πεζοδρόμιο και τα πετάνε στα ΜΑΤ που μετά θα μας ρήξουν δακρυγόνα. Καλές χρονιές θα κάψουν και καμμιά BMW. Η κεφαλί της πορείας θα φτάσει στην Αμερικάνικη πρεσβεία που θα έχει αποκλειστει από κλούβες των ΜΑΤ. Θα έλεγες ότι φέτος, πρώτη φορά αριστερά, θα δοκίμαζαν κάτι διαφορετικό. Μια πορεία παράδειγμα στο Πεδίο του Άρεος με ποιήση και χάπενινγκς για τον κόσμο. Επίσης μπαλόνια, γιορτινή ατμόσφαιρα, κάτι καινούργιο τελος πάντων. Οι αυθόρμητες πορείες του λαού τα επόμενα αμέσως χρόνια από το πολυτεχνίο ήταν μαζικές, ειρηνικές και δεν είχαν καμμία σχέση με το πάρτι των ΜΜΕ σήμερα.