Ολίγα περί ψυχολογίας:Το μεγαλύτερο πρόβλημα που εντοπίζω είναι ότι οι διάφορες θεωρίες που έχουν αναπτυχθεί - από γνησίως ταλαντούχους ανθρώπους ομολογουμένως - βασίζονται σε απλουστεύσεις γραμμικού τύπου. Ασχέτως εάν παραδίδονται στους νεότερους με βαρύγδουπο διδασκαλικό ύφος, ώστε να μοιάζουν αρκούντως στιβαρές. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι οι άνθρωποι είμαστε κατά βάση μη-γραμμικά όντα, με αποτέλεσμα η συνολική απόκριση ενός ανθρώπου στο άθροισμα των ερεθισμάτων που δέχεται, να είναι εξαιρετικά δύσκολο να προβλεφθεί. Εκεί είναι η (μεγάλη) απόκλιση μεταξύ θεωρίας και πράξης. Η πραγματικότητα υπερβαίνει τη θεωρία. Εκεί βρίσκεται η δυσκολία. Και πεδίο δόξης λαμπρόν για τους νεώτερους. Αλλά δεν τίθεται καν το ερώτημα εάν είναι χρήσιμη ως επιστήμη: εάν δεν έχεις "πιο δυνατά εργαλεία" πας και με τη γραμμική προσέγγιση. Και λες και ευχαριστώ.