Μου θυμίζεις όλα αυτά που έλεγαν και σε μένα όταν ήμουν ακόμη τριτοετής και δεν έβρισκα κανένα απολύτως κίνητρο σε αυτή τη σχολή. Δυστυχώς την επέλεξα κι εγώ γιατί, έβγαλα αφενός τα μόρια οπότε έπιανα την καλύτερη θεωρητική σχολή με την περισσότερη υποτίθεται αποκατάσταση, αφετέρου σκεφτόμουν πως ακόμη και αν δε με γοητεύει η δικηγορία υπάρχουν χίλιες διέξοδοι με αυτό το πτυχίο, τις οποίες δεν αναζήτησα ποτέ ουσιαστικά, και όσες βρέθηκαν στο δρόμο μου ήταν δύσκολο να επιτευχθούν ή δε μου άρεσαν. Τώρα σαν ασκούμενη είμαι πελαγωμένη, δεν κατάφερα να "ρουφήξω" τη σχολή όπως προτρέπει η Α Μπα, ούτε να γίνω καλή- και πως να γίνεις σε κάτι που δεν σου αρέσει- και παράλληλα επειδή αναγκαστικά χρειαζόταν πολλές ώρες διαβάσματος και ατενίσματος του ταβανιού όταν δεν καταλάβαινα τίποτα παράτησα και δραστηριότητες που με ενδιέφεραν (περισσότερο καλλιτεχνικής φύσης)και θα μπορούσα πλέον να βρω διέξοδο σε αυτές. Εγώ θα σε συμβούλευα, συμφωνόντας με τον stuck in love να εξαντλήσεις κάθε περιθώριο για να δεις αν πράγματι δεν σου αρέσει, αλλά και να ασχολείσαι και με άλλα πράγματα, μη σταματάς ποτέ να ασχολείσαι με δραστηριότητες, ακόμη και οι άνθρωποι που θα γνωρίσεις μπορεί να ασχολούνται με κάτι που θα σε εμπνεύσει.
