Ε, βρε παιδια, υπάρχουν και οι καθημερινές συζητήσεις, που, αν δεν έχεις διάθεση να "κρυφτείς" (και, γιατί να πρέπει δηλαδή να έχεις; αυτό, από μόνο του δε δείχνει ότι υπάρχει πρόβλημα;) μπορούν να πυροδοτήσουν πολλά τέτοια σχόλια.π.χ (παιδικός)-Εγώ τη Μαιρούλα μου την θήλασα έξι μήνες γεμάτους. Άστα να πάνε. Θήλαστρα, πόνοι, έπαθα και μια μαστίτιδα...Εσύ με τον Κωστάκη πώς τα κατάφερες;-Α, δεν θήλασα.-**!@$#**^% (insert Ηate)(γυναικολόγος)-Εμένα είναι το πρώτο μου, εσάς;-Κι εμένα.-Α...σοβαρά, ε;-Ναι, γιατί;-Η αδερφή μου στην ηλικία σας ήταν στο τρίτο...(καφετέρια)-Κορίτσια, πρέπει να φύγω στις 5. Έχω ραντεβού με το γιατρό.-Πάλι; Μέσα σε μια εβδομάδα;-Ναι, είναι κύηση εξωσωματικής, και πρέπει να δούμε το (...)(δουλειά)- Μήπως έχεις μαζί σου σερβιέτα; Αδιαθέτησα πριν από τις μέρες μου...-Όχι, αν θέλεις έχω ταμπόν.- (παυση, προβληματισμένη σκέψη) Σίγουρα δε θα σου λείψουν;-Σίγουρα. Παίρνω αντισυλληπτικά, έτσι και αλλιώς, οπότε δεν έχω θέμα στο πότε θα μου έρθει περίοδος...(Πολλαπλά τα χτυπήματα......)(οικογενειακή συνάντηση)Θείτσα: Δεν υπάρχουν χειρότεροι από τους πόνους την γέννας. Εμείς οι γυναίκες είμαστε ηρωίδες. Εσύ, Τιτίκα, τώρα που γέννησες τον Κωστάκη, συμφωνείς μαζί μου, έτσι δεν είναι;Τιτίκα: Τί να σας πω, δεν ξέρω. Επισκληρίδιο έκανα...Θείτσα:Επισκληρίδιο;μαδενξερειςοτιοιπονοιτηςγενναςειναιπροετοιμασιαγιατοπαιδιεμειςοιγυναικεςειμαστεγιανααντεχουμετονπονο...Βγαλμένα μέσα από καταστάσεις που έχω δει/αντιμετωπίσει στην καθημερινή μου ζωή...