Ένα ρεπορτάζ-άρθρο γύρω από ένα ιδιαίτερα ευαίσθητο θέμα που μόνο ως ανάγνωσμα έχει κατορθώσει να συγκεντρώσει ενδιαφέρον και κάπου διάβασα ότι κανείς δεν ενδιαφέρετε... Πόσο με πείραξε αυτό... Με όλο τον σεβασμό στους συντελεστές που κατέβαλαν χρόνο και κόπο προκειμένου να φέρουν εις πέρας αυτό το έργο αλλά διαφωνώ μαζί σας γιατί ίσως είναι και το μόνο που μπορώ να κάνω σε σχέση με αυτό το θέμα... Γιατί είναι ένα θέμα εξαιρετικά σύνθετο και παρότι ισχύει το γεγονός της αδιαφορίας σε ορισμένο επίπεδο και από ορισμένους, δεν είναι αυτό που αποτελεί την ουσία του προβλήματος... Διότι αυτή προκύπτει από τον ίδιο τον χρήστη... Όσο σκληρή και αδιάφορη κι αν είναι η κοινή γνώμη (που δεν είναι αλλά τι να σου κάνει κι αυτή στο κάτω κάτω) και η πολιτεία, το ζήτημα είναι να μη φτάσει ο άνθρωπος σε αυτό το σημείο. Υπάρχουν άνθρωποι μεταξύ αυτών των τοξικομανών στην Αθήνα που προέρχονται από "καλές" οικογένειες, ακόμη και με ορισμένη περιουσία που είχαν όλη την στήριξη σε ψυχολογικό και οικονομικό επίπεδο, που δεν στερήθηκαν "ποτέ" τίποτα(τίποτα ουσιαστικό τουλάχιστον) και τα πέταξαν όλα στα σκουπίδια... Όσο και αν με πονάει που λέω υπάρχουν άνθρωποι που κατά την ταπεινή και ίσως διεστραμμένη μου άποψη θέλουν ν βρίσκονται εκεί! Άνθρωποι που λένε ψέμματα χωρίς κανένα ενδοιασμό στην ίδια τους την μάνα, κοροϊδεύοντας την ασύστολα, που έχουν καταχραστεί περιουσίες ολόκληρες με άδειες υποσχέσεις και έχουν ρουφήξει την ζωή όλων γύρω τους, αλλά ακόμα απολαμβάνουν τον ενδιαφέρον τους και δυστυχώς είναι πολλοί... Για αυτούς το ενδιαφέρον δε μετράει λοιπόν... Ούτε πιστεύω ότι η πλειοψηφία των Αθηναίων θα επέλεγε να αντικρίζει αυτό το θέαμα καθημερινά, γιατί δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος φυσιολογικός άνθρωπος που χαίρετε στην όψη αυτής της έκφρασης αυτοεξευτελισμού. Έπειτα, ας μη γελιόμαστε, όσο κοινότυπο και αν ακούγεται, τι θα μπορούσαν να καταφέρουν και αυτοί στην Ελλάδα του σήμερα...Επιπλέον, σε μια ουτοπική κοινωνία ίσως να μη χρειαζόταν κανένας παράνομος μετανάστης να εξαναγκαστεί στην διακίνηση και κατ' επέκταση εθισμό των ναρκωτικών, αλλά δυστυχώς ούτε αυτοί δεν κατάφεραν να ξεφύγουν από την "φρίκη αυτού του μάταιου κόσμου" όσο και αν ταξίδεψαν. Ορισμένοι βέβαια δεν ενοχλούνται να κάνουν οικογένειες στην ευρωπαϊκή Ελλάδα και να τις συντηρούν πουλώντας "CDs". ? .Θα κλείσω με μια ιστορία και μια ευχή... Ήταν κάποτε ένας άνθρωπος που διάλεξε να ασχοληθεί με την εισαγωγή ναρκωτικών στην χώρα του... Για χρόνια η δουλειά πήγαινε καλά και ο άνθρωπος έκανε πολλάααα λεφτά... Κάποια στιγμή τον ρώτησε κάποιος αν αισθάνεται κάποιον ενδοιασμό ή ηθική αναστολή γνωρίζοντας οτι με τον τρόπο του συντελεί στην διάλυση οικογενειών και το θάνατο ανθρώπων και αυτός απάντησε όχι... Πέρασε καιρός και μια μέρα αυτός ο άνθρωπος έμαθε ότι η κόρη του έμπλεξε με τα ναρκωτικά... Δε ξέρω πως τελειώνει αυτή η ιστορία γιατί είναι αληθινή και ακόμα κρατάει... αναρωτιέμαι αν τον ρώταγαν τώρα όμως, τι θα απάνταγε... Και τέλος εύχομαι σε όλους αυτούς που συντελούν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, στον αργό και επίπονο θάνατο χιλιάδων ανθρώπων, να πάρουν το "μάθημα" τους!!!!
