Nearly 1 in 5 Women in U.S. Survey Say They Have Been Sexually Assaulted.Nearly one in five women surveyed said they had been raped or had experienced an attempted rape at some point, and one in four reported having been beaten by an intimate partner. One in six women have been stalked, according to the report. http://www.nytimes.com/2011/12/15/health/nearly-1-in-5-women-in-us-survey-report-sexual-assault.html?_r=0(Όχι δεν κάνω συγκρίσεις με τα τραγικά ποσοστά του Κονγκό ή της Ν.Αφρικής, *εξυπακούεται* πως κάποιες έχουν να διανύσουν πολύ περισσότερο δρόμο, αλλά δεν μπορούμε να επαναπαυόμαστε στις ... πρωτοκοσμικές μας δάφνες λες και οι λέξεις trafficking, ενδοοικογενειακή βία, διακρίσεις, σεξουαλική βία είναι λέξεις άγνωστες).Πάντως τελευταίως -δεν μπορώ να πω- νιώθω μεγάλη υπερεθνική περηφάνια για την κοπέλα που έκαψαν ζωντανή, μετά από σεξουαλική επίθεση. Νιώθω επίσης πολύ μεγάλη περηφάνια για λογικές που ακούω 2 θέσεις απέναντί μου, σ΄ένα τραπέζι κηδείας: "καλά κι αυτές τι περιμένουν, έτσι όπως κυκλοφορούν". Νιώθω περηφάνια για τα εκδιδόμενα ανήλικα κορίτσια στας Αθήνας, δεν είναι, βέβαια, τόσο πολύ "δικά μας" κάτι ...απαραπίνες ερωτιάρες είναι, αλλά δεν πειράζει ο καλός μύλος όλα τα αλέθει (και τα πηδάει). Νιώθω περηφάνια που ο μέσος κυράτσος έμαθε τι είναι το HIV-AIDS μόνο όταν χτύπησε το moral panic των -κυρίως ημεδαπών- (ταλαίπωρων εκδιδόμενων και εξαρτημένων γυναικών). Και θα νιώθω περηφάνια -εφ΄όρου ζωής- για μία φίλη που προέβη σε απεργία πείνας για να πείσει τον πατέρα της να μην τη χτυπάει, να μην της φέρεται σαν δουλικό και να μην την απειλεί ότι θα φύγει από το σπίτι μόνο σε φέρετρο. Νιώθω τόση περηφάνια που σε λίγο θα μοιάζω όχι με άνθρωπο αλλά με κορδωτό γαλόπουλο.
