#2μεγαλη συζητηση...ΜΕΓΑΛΗ συζητηση! (κουρτσιε κρυψου)πολυ ωραια τα λεει η abba μας.το να μην παραμυθιαζεται ο καθενας με κενολογιες και κοινολογιες που μοιραζει απλοχερα καποιος και να φανταζεται οτι δεν ειναι η καμπια που βλεπει στον καθρεφτη αλλα wannabe πεταλουδα με πλουμιστα φτερα, ειναι και σωφρον και καλο.ΟΜΩΣποσοι ειναι σε θεση να ξεκαθαρισουν τα παρασιτα που κανουν στην ζωη τους τα βουνα παραπληροφορησης, κακης διαπαιδαγωγησης, μειωμενων ευκαιριων, προσωπικων δυσλειτουργιων, κακων συναναστροφων, κακης εκπαιδευσης, και και και και?εν ολιγοις, ποσο ευκολο και σε τι ηλικια ειναι σε θεση ο καθενας να ξερει με βεβαιοτητα (και γενναιοτητα) τα πραγματικα ορια του χωρις δοκιμαστικα και ρισκο?αντε βρες το...αν δει κανεις ολα τα πρωτοποριακα προχωρηματα σε ολους τους τομεις, εγιναν απο ανθρωπους που αμφισβητησαν τα ορια (ισως κι απο καποιους που ηταν τοσο σοφοι εκ γεννετης που τα γνωριζαν επακριβως??? ισως...)αν δουμε αριθμους βεβαια (τους οποιους δεν γνωριζω,απλα θα υποθεσω) μπορει να μιλαμε για καποιες χιλιαδες η εκατομυρια αιθεροβαμωνες και παραμυθιασμενους για καθε πραγματικο προχωρημα σε οτιδηποτε...σιγουρα ειναι θλιβερο το ποσοι ανθρωποι χανουν την ζωη που πραγματικα μπορουν να εχουν σε ηρεμια και συμφιλιωση με τις (μικροτερες) δυνατοτητες τους για καθε εναν που ρισκαρει πανω απ τις (φαινομενικες) δυνατοτητες του και πραγματικα εκανε υπερβασεις. ομως υπαρχουν κι αυτοι και μας κανουν να θαυμαζουμε το ειδος μας και να ελπιζουμε.υ.γ. δεν διαβασα μπιουκαι, μισω κοελιο.
