όταν αφήνεις επίτηδες τον κρατικό έλεγχο να γίνει μη-λειτουργικός, είναι πολύ εύκολο να επικαλείσαι μετά τη νομιμότητα. Η αλήθεια είναι ότι με τα σημερινά πλαίσια ελέγχου, η ιδιωτική πρωτοβουλία ξεσαλώνει, ο κόσμος αγανακτεί και εκεί παίζουν το παιχνιδάκι τους οι οπαδοί της υποτιθέμενης ελεύθερης οικονομίας. Ακόμη κι αν συστηματικά ελέγξεις τις επιχειρήσεις αυτές πάντα μπορούν να απειλούν ότι θα πάρουν των ομματιών τους και θα φύγουν για χώρες με πιο ελαστική νομοθεσία - κι αυτό μερικοί το ονομάζουν ελευθερία εμπορίου. Την ίδια στιγμή μάς φταίνε οι μαύροι που πουλάνε μαϊμούδες... Λυπάμαι αλλά η μοναδική διαφορά ανάμεσα σε ένα απατεώνα και έναν επιχειρηματία τέτοιου είδους είναι η γραβάτα. Και το εννοώ το "τέτοιου" είδους, γιατί εγώ δεν είμαι ισοπεδωτικός όπως οι φιλελέδες οι οποίοι θεωρούν ότι σε όλες τις χώρες όλα είναι ωραία και τους έχει μείνει μόνο η Βόρεια Κορέα (των κακόμοιρων!) για να την επισείουν ως φόβητρο στο πόπολο. Αυτό ήταν το νόημα της τρολιάς μου λοιπόν για όσους δεν κατάλαβαν (ή προσποιήθηκαν ότι δεν κατάλαβαν)