Μολονότι, δεν με ενδιαφέρει καθόλου ο King σαν συγγραφέας, τώρα με προκαλείς να τον υπερασπιστώ (ή σωστότερα την κινηματογραφική απόδοση του εν λόγω έργου του). Διότι συγκρίνεις το "It" με τον "Εξορκιστή". Το "Ιt" αποτύπωνε τον ενδόμυχο - αδιόρατο - φόβο που μπορεί να προσωποποιηθεί σε οτιδήποτε ως ορατό σημείο προβολής του κακού. Και το αποτύπωνε ως τέτοιο, ως αδιόρατο στη μετάβαση προς το ορατό με έναν ακριβώς - όπως το λες - καθόλου φαινομενικά "τρομακτικό/φοβιστικό" τρόπο (pardon, δεν γνωρίζω τη διαφορά μεταξύ των εννοιών, το παραδέχομαι, μου έδωσες μια αφορμή να το ψάξω μόλις ολοκληρώσω το comment), δεν κατέφυγε σε εύκολα τερτίπια. Η ατμόσφαιρα και το ύφος του έργου μιλούσαν περισσότερο και πιο εύγλωττα από οτιδήποτε άλλο μέσα στο έργο. Σαν να σου είπε τα πάντα χωρίς να χρειαστεί να σου πει τίποτα. Μια θα έλεγε κανείς σχεδόν άυλη ταινία, όπως θα άρμοζε στο άυλο θέμα μέσα στο οποίο εισχωρούσε. Εκεί έγκειται η επιτυχία του.Ο "Εξορκιστής" ασχολείται με τις ενοχές ενός παπά σε ένα μεταφυσικό - θρησκευτικά μεταφυσικό (!! έχει κι αυτό την δική του σημασία) επίπεδο, με μια μέθοδο εξαιρετικά αμφιλεγόμενη (εξορκισμός, βλ. και εκμετάλλευση μέσα σ' όλα από την επίσημη ή παραεπίσημη ξέρω 'γω Καθολική Εκκλησία), με οράματα, μπλέκει μέσα συμπτώματα ψυχικών ασθενειών, θρησκεία, ιστορίες, και άλλες φόρμες προς εντυπωσιασμό που δεν πείθουν κανέναν έμπειρο και απαιτητικό θεατή κινηματογράφου και για αυτό η ταινία δεν είναι καλή. Σαν να διαφαίνεται η πρόθεσή της να με τρομάξει, και σαν να έχω δει στο εργαστήριο από πριν με ποιά μέσα θα το επιχειρήσει. Ε... όχι, γιατί να τρομάξω; Πώς θα τρομάξω έτσι; Πώς με υπέβαλε σε αυτή την ψυχική διάθεση χωρίς να το θέλω, ας πούμε; Ο τρόπος που αποδίδεται το όποιο ουσιαστικό, ενδιαφέρον ή μη νόημα δεν πείθει. Αριστοτεχνικός από ποιά άποψη εννοείς; Τεχνικά και καλλιτεχνικά, τύπου σκηνοθετικά πχ; Ναι, ok, πιθανόν. Καμιά αντίρρηση. Αλλά πέρα από τα τεχνικά και μεμονωμένα καλλιτεχνικά επίπεδα, υπάρχει και το ποιό κοινό αφορά το θέμα έτσι όπως προσλαμβάνεται από εκείνο, και πόσο το πείθει, με τί ευφυή και δύσκολα όμως διαπεραστικά ευρήματα ή με πόσο εύκολα και ιδιαιτέρως πρόσφορα, εμπορικά "πιασάρικα" κόλπα προσπαθείς να το προσελκύσεις και να το εισάγεις μέσα στην ατμόσφαιρά σου που λέγαμε πιο πάνω κλπ. Εκεί ακριβώς, κατά τη δική μου οπτική, απέτυχε ο "Εξορκιστής" ΠΟΙΟΤΙΚΑ, καθώς και κάθε... *εξορκιστής* στον κινηματογράφο (από όσους έχω δει τουλάχιστον).Καλά, κατ' εμέ, ούτε η σκηνοθεσία του "Εξορκιστή" ήταν τίποτα το σημαντικό, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα, δεν με απασχολεί κιόλας ούτως ή άλλως, για τους λόγους που προανέφερα.Υ.Γ. Εννοείται, ούτε κατά διάνοια δεν κατακρίνω όποιον η ταινία του άρεσε, για αυτά, ή παρόλα αυτά. Περί ορέξεως και προσωπικών γούστων/λόγων να δει ο καθένας κάτι, ουδέν σχόλιο ή υπονοούμενο. Επιχείρησα μόνο να εξηγήσω γιατί δεν τη θεωρώ καλή.