Ναι, σύμφωνοι, οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι μπορεί να είχαν υψηλούς μισθούς, προνόμια και διευκολύνσεις σε σχέση με άλλους και ειδικά σε σχέση με τους ιδιωτικούς. Ναι, ο συνδικαλισμός δε λειτουργεί όπως θα έπρεπε και κάποιοι εκμεταλλεύονται και έχουν προσωπικά οφέλη. Ναι, ίσως να υπήρχαν και πιο αποτελεσματικοί τρόποι διαμαρτυρίας, όπως το μη ζητάνε εισιτήριο. Μπορεί, με λίγα λόγια, να μην υπήρχαν ούτε αγαθές προθέσεις ούτε τα πιο δίκαια αιτήματα σε σχέση με άλλες εργασιακές ομάδες. Όμως ήταν η πρώτη φορά που έγινε μια απεργία διαρκείας που έτσουξε την κυβέρνηση και όχι άλλη μια 24ωρη τουφεκιά στον αέρα που όλοι κατακρίνουμε κάθε φορά. Ήταν η πρώτη φορά που μια διαμαρτυρία πήγε να γενικευτεί και γι αυτό η αντίδραση από την κυβέρνηση ήταν άμεση και απόλυτη. Και ενώ καταλαβαίνω απόλυτα την απίστευτη ταλαιπωρία και τα πάρα πολλά προβλήματα που προέκυψαν από την απεργία αυτή, κάθομαι και σκέφτομαι τι θα μπορούσε να είχε βγει από αυτή την ιστορία αν εξελισσόταν διαφορετικά. Μέσα στα αιτήματα ήταν το ενιαίο μισθολόγιο και οι συλλογικές συμβάσεις. Αν κέρδιζαν σε αυτά τα ζητήματα (ακόμα και αν δεν το άξιζαν!) πόσο πιο εύκολο θα ήταν να διεκδικήσουν και οι υπόλοιπες εργασιακές ομάδες τα ίδια, από τη στιγμή που θα υπήρχε "δεδικασμένο" και "παράδειγμα προς μίμηση"; Αν η απεργία δεν αντιμετωπίζονταν με ΜΑΤ και δικαστικές απειλές πόσο ήθελε για να αρχίζουν το ένα μετά το άλλο τα σωματεία από διάφορους κλάδους να ξεκινούν κι αυτά διαμαρτυρίες και πολλοί μαζί να διεκδικούσαν τα αυτονόητα; Πόσο πιο δύσκολο θα ήταν για την κυβέρνηση να τα βάλει με Χ εργαζόμενους από το μετρό και πόσο με χιλιάδες από πολλούς εργασιακούς κλάδους;Όσο για αυτό που ακούω συνέχεια ότι δεν είπαν τίποτα όταν έκαναν τα ίδια και χειρότερα σε μας... ρε παιδιά πότε έχει γίνει αυτό; Κάθε κλάδος, όταν δημιουργείται ένα πρόβλημα που τον αφορά, κοιτάει να το αντιμετωπίσει. Θα ήταν ιδανικό να είχαμε φτάσει σε τέτοια επίπεδα αλληλεγγύης αλλά μήπως και πάλι τότε θα υπήρχε απίστευτη γκρίνια, γιατί δε θα λειτουργούσε τίποτα;; Φαντάζεστε να απεργούσαν οι δάσκαλοι και να έκλειναν σε ένδειξη συμπαράστασης νοσοκομεία, ΜΜΜ, εφορίες κ.λπ.;; Όλοι θα έπεφταν να τους φάνε! Και στην τελική, γιατί εμείς δεν αντιδράσαμε όταν μας έκαναν τα ίδια και χειρότερα και τώρα την πέφτουμε σε αυτούς που αντιδρούν;;;Με λίγα λόγια δεν υπερασπίζομαι τη συγκεκριμένη απεργία των συγκεκριμένων "προνομιούχων" και "διεφθαρμένων" υπαλλήλων. Αλλά μια απεργία που θα μπορούσε να είναι η αρχή για να γίνει κάτι καλύτερο για όλους. Όχι ότι θα λύνονταν όλα ξαφνικά! Αλλά θα μπορούσε να γίνει μια αρχή!Η στάση που περιγράφεται στο παραπάνω άρθρο είναι σαν να λέμε ότι επειδή εγώ έχω πέσει και έχω φάει τα μούτρα μου και δε βρέθηκε κανείς να με βοηθήσει, θα πρέπει και ο δίπλα που θα πέσει να μείνει αβοήθητος. Όχι ας πούμε να βοηθηθεί να σηκωθεί και να βοηθήσει κι εμάς. Γιατί κάθομαι και σκέφτομαι: έστω ότι τα κατάφερναν και δε μειωνόταν ο μισθός τους, αυτά τα παραπάνω χρήματα που θα έπαιρναν δε θα τα ξόδευαν σε τρόφιμα, ρούχα, επισκευές, φροντιστήρια και χίλιες δυο άλλες επιχειρήσεις που κλείνουν η μία μετά την άλλη; Και στις οποίες δουλεύουν όλοι αυτοί οι ιδιωτικοί υπάλληλοι;Και τελικά, αν ήταν τόσο λάθος αυτό που έκαναν, ποιο είναι το σωστό; Να μη βγάζει κανείς κιχ γιατί πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα έχει αδικηθεί περισσότερο; Και έτσι να καθόμαστε όλοι και να κλαίμε τη μοίρα μας χωρίς να κάνουμε τίποτα; Ποια είναι η αντιπρόταση; Τι πρέπει να γίνει τελικά; Εμφύλιος όπως προτρέπει το άρθρο; Και ποιος θα βγει κερδισμένος από αυτό;;; Δυο πλευρές γδαρμένες και λιπόθυμες στην καλύτερη ή σκοτωμένες στην χειρότερη που θα είναι ακόμα πιο αδύναμες για να συνεχίσουν να τις εκμεταλλεύονται οι από πάνω...