Καλά τα λέει η Λένα, υπό αυτή την άποψη το εννοώ. Αν και δεν απαγορεύεται ρητά να έχει ένας θεραπευτής πελάτες άτομα που μεταξύ τους γνωρίζονται καλά, αλλά δημιουργείται ένα ηθικό δίλημμα.Αν για παράδειγμα εμείς οι δύο ήμαστε φίλοι και πάω εγώ σε έναν ψυχολόγο για ένα Χ διάστημα. Μέσα στις συνεδρίες μας, αναπόφευκτα θα έχω αναφερθεί και σε εσένα. Επομένως, αν έρθεις εσύ ως καινούργια πελάτισσα, ο ψυχολόγος θα έχει ήδη μια εικόνα για εσένα, σχηματισμένη από τα δικές μου περιγραφές. Αυτό μειώνει την αντικειμενικότητα και την ουδετερότητα του επαγγελματία. Από την άλλη, ποιος εγγυάται ότι δεν θα αρχίσω εγώ (από ενδιαφέρον ή κουτσομπολιό) να ρωτάω τον ψυχό για εσένα, για το τι συζητάτε ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Μπέρδεμα η κατάσταση.