Είναι η 2η φορά που βλέπω να δημοσιεύουν αυτή την είδηση και μου κάνει πολλή εντύπωση που αναφέρεται στο ότι είναι απλά ένας πρόσφυγας που υπέστη σοβαρές προσωπικές απώλειες. Λέω "απλά" γιατί σε όσες ιστορίες έχει καλύψει το ΗΟΝΥ (που επανειλλημένα έχει επισκεφτεί πρόσφυγες), αυτές οι τραγικές οικογενειακές απώλειες είναι κοινές δυστυχώς, και από ανθρωπιστικής απόψεως υπήρξαν, πάλι δυστυχώς, πολύ χειρότερες ιστορίες.Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, η ιστορία προβάλλει έναν εξέχοντα επιστήμονα (κατά πως δείχνει η αφήγηση) ο οποίος πέρα από τις προσωπικές του τραγικές απώλειες είναι και καταδικασμένος σε δημιουργική-επαγγελματική αδράνεια, αφού δε μπορεί να δουλέψει (εν μέσω πολέμου και βρισκόμενος κάποια χρόνια ήδη στην Τουρκία) σε αυτή τη μεταβατική κατάσταση, ενώ έχει ήδη πολλά συγκεκριμένα σχέδια στο μυαλό του να υλοποιήσει και λαχτάρα να προσφέρει - και πάλι, όπως πριν τον πόλεμο - στην κοινωνία.Αυτό, είμαι σίγουρη, ότι είναι το γεγονός που διαφοροποίησε την ιστορία του και προκάλεσε τον Ομπάμα να απαντήσει και απορώ πραγματικά γιατί παραβλέπεται στα άρθρα. Οι ζωές και ο πόνος όλων που υποφέρουν από τον πόλεμο δεν είναι λιγότερες από του επιστήμονα. Ελπίζω η λεπτομέρεια που κάνει την ιστορία του πιο ιδιαίτερη να είναι αντιληπτή και να μη χρειάζεται περαιτέρω εξήγηση.
