Και το #3 και το #7 μου φαίνεται ότι εκφράζουν ενόχληση γιατί υπάρχει επιθυμία ελέγχου που δεν έχει πριμοδοτείται.(Βέβαια έχω την πεποίθηση ότι η πλειοψηφία των παραπόνων στην ζωή έχει να κάνει με την απουσία ελέγχου. Ένα χαρακτηριστικό στης ζωής που είναι όντως εκνευριστικό αλλά τι να κάνουμε...έτσι είναι η ζωή. Εκτός του δικού μας απόλυτου ελέγχου). Θέλουμε δηλαδή να μετράει η γνώμη μας στην ζωή των άλλων με τους οποίους αναπτύσσουμε δεσμούς και ακόμη περισσότερο να επιφέρει και αλλαγές στην συμπεριφορά τους. (Εξ ου κι οι δημοφιλείς ατάκες "Γιατί δεν του στοίχισε που δεν τον προσέγγισα?" και "Αφού δεν θα κάνεις τι θα σου πώ τότε τι με ρωτάς?")
