Εγώ μεγάλωσα στο Μετς, είναι εδώ το πατρικό μου και υπολογίζω μία μέρα όταν οι γονείς μου με το καλό συνταξιοδοτηθούν ότι θα ξαναγίνει το σπίτι μου. Και όντως, μοιράζομαι σε μεγάλο βαθμό τον ρομαντισμό του άρθρου.Δυστυχώς όμως, τον μοιράζομαι ως ανάμνηση. Εδώ διαφωνώ ότι πλέον ο κόσμος του Μετς είναι άλλος απ' τον κόσμο της χρυσής αυγής (γραμμένο με τα μικρότερα δυνατά γράμματα).Ένα ωραίο πράγμα που είχε αυτή η περιοχή ήταν ότι ήταν γειτονιά. Χαμηλά σπίτια, λίγοι άνθρωποι. Δυστυχώς τα τελευταία δέκα χρόνια αλλάζει με ταχύτατους ρυθμούς. Ένα πρώτο αίσθημα απώλειας έχει να κάνει με τον αριθμό των σπιτιών που έδωσαν την θέση τους σε πανάσχημες πολυκατοικίες που προσπαθούν με απελπισμένο τρόπο να εισάγουν αρχιτεκτονικές καινοτομίες, καταλήγοντας απλά να εισάγουν μια γιγάντια γκάμα καρκατσουλιών. Κάποτε απ' την ταράτσα μου έβλεπα λυκαβηττό και ακρόπολη, τώρα βλέπω μόνο ντουβάρια και μάλιστα του χειρίστου είδους, καθυστερημένου νεοπλουτέξ έξω απ'την δεκαετία του.Αλλά αυτό δεν είναι το χειρότερο. Το χειρότερο είναι αυτή η ανθρώπινη σαβούρα που ήρθε να τις κατοικήσει. Τα αηδιαστικά νεόπλουτα, άνθρωποι μηδενικής ποιότητας που έφεραν στην γειτονιά τον ρατσισμό, που πρώτοι κυνήγησαν τα διάφορα γατιά και σκυλιά της γειτονιάς και που είχαν ενεργό ρόλο στις διαπλοκές παντός είδους, είτε αφορούν εταιρίες κινητής τηλεφωνίας και τις κεραίες τους, είτε την ανέγερση περισσότερων πολυκατοικιών στην θέση των σπιτιών που δίνουν τον χαρακτήρα του Μετς.Αυτό το αμόρφωτο καταφερτζίδικο τσούρμο ανίκανων χυδαίων είναι που κάνει αυτά που περιγράφονται στο άρθρο απλή φαντασίωση ή βεβιασμένη ανάμνηση στην θέση της παρούσας κατάστασης. Και δυστυχώς αυτά τα ανθρωπόμορφα σκουπίδια που βρωμίσαν την περιοχή συνεχίζουν σταθερά την επέλασή τους.Έλεγα πως ήμουν τυχερός που μεγάλωσα εδώ, αλλά η τωρινή κατάντια και η πορεία του όλου θέματος μου προκαλεί τόσο μεγάλη στενοχώρια που ίσως θα ήταν καλύτερα να μην είχα δεί ποτέ το όμορφο παρελθόν της περιοχής. Είμαι 25 χρόνων και αναγκάζομαι να βλέπω αυτή την διαδικασία απ'τα 15. Και δεν κατάφερα ούτε στιγμή να είμαι ανθεκτικός απέναντί της.
