Ο κ. Δήμου μόνο ανιστόρητος δεν είναι. Απλώς εδώ διαβάζει την ιστορία επιλεκτικά.Ας θυμηθούμε εν τάχει κάποιους παράγοντες που συνετέλεσαν στο θαύμα της Γερμανικής παλινόρθωσης:-Χάρισμα το 1953, με τη συμφωνία του Λονδίνου, άνω του 50% του χρέους της χώρας με παράλληλη επιμήκυνση του υπολοίπου στα 30 έτη. Με τον όρο χρέος εννοούμε τα δανεικά των ετών 1919-1945 και όχι πολεμικές αποζημιώσεις.-Υπαναχώρηση των κρατών από τη διεκδίκηση πολεμικών αποζημιώσεων και αναγκαστικών δανείων (βλ. Ελλάδα).-Σχέδιο Μάρσαλ (πολύ μεγάλα ποσά) για την ανοικοδόμηση της χώρας-Σημαντική πολιτική-διπλωματική στήριξη από ΗΠΑ-Δύση στο πλαίσιο του Ψυχρού Πολέμου, αφού ήταν η χώρα-ανάχωμα της Δύσης προς το Ανατολικό Μπλοκ.-Διακρατικές συμφωνίες που οδήγησαν εργάτες, από πληγείσες από τους Ναζί χώρες, ως gastarbeiter, δηλαδή φτηνά εργατικά χέρια, στη Γερμανία.Αν δεν ήταν αυτά, λυπάμαι που το λέω, αλλά όσο σκληρά και αν δούλευαν οι Γερμανοί, ακόμη θα καθάριζαν τα τζάμια μας και οι Γερμανίδες θα χόρευαν σε στύλους, όπως οι άτυχες κοπέλες από τις χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ.Και όντως είναι ρηχή και συχνά χυδαία αυτή η διάθεση να βάλουμε όλους τους Γερμανούς σε ένα τσουβάλι, φορώντας τους και την ταμπέλα του Ναζί από πάνω, αλλά δεν πρέπει να πηγαίνουμε στο άλλο άκρο.Φυσικά κάποιοι συμπολίτες μας είναι απλώς κάφροι, ανεξαρτήτως αναλύσεως. Θα έβριζαν οποιονδήποτε για εκτόνωση. Αλλά...Μην ξεχνάμε ότι η χώρα αυτή δεν έχει ξεχάσει τελείως τους Ναζί. Παρά τα χρόνια που πέρασαν, και παρά το ότι πολλοί από εμάς γεννηθήκαμε τουλάχιστον 2-3 δεκαετίες μετά την Κατοχή, στο πολιτισμικό μας κεφάλαιο έχει εγγραφεί ανεξίτηλα η επιφυλακτικότητα απέναντι στο λαό που εκτέλεσε τους παπούδες και τις γιαγιάδες μας. Στα σόγια μας έχουμε χάσει 2 αδέλφια παπούδων εκείνα τα χρόνια και νομίζω ότι κάτι τέτοιο ισχύει για την πλειονότητα των Ελλήνων.Μπορεί λοιπόν οι Γερμανοί να βγήκαν πρώτοι στη δημοσκόπηση του 2005, αλλά στα δύσκολα αναδύεται παντοτε το τραυματικό παρελθόν. Και λειτουργεί σαν αντανακλαστικό.Είναι κρίμα να επιστρατεύονται απλουστευτικά και σχηματικά επιχειρήματα στο όνομα του αντι-λαϊκισμού, γιατί ο λαϊκισμός δεν είναι κι αυτός τίποτε άλλο παρά εξαπλουστεύσεις και σχηματοποιήσεις.Οφείλουμε να μεταχειριζόμαστε υλικά ανώτερης στάθμης.
