Κύριε Δήμου, δεν σας πάω, είναι γεγονός.. Έχετε όμως απόλυτο δίκιο, δυστυχώς.. Και κοντά σε όλα, ξέρετε και κάτι; Πολλά από αυτά πού ο Κεμάλ τότε αναγκαζόταν να χρησιμοποιήσει βούρδουλα για να τα κάνει, είναι απλό πια να ξεκινάνε από το σπίτι και το σκολειό, δυστυχώς.. Άραγε θα ξεφύγουμε ποτέ από όλα αυτά και όλους αυτούς κύριε Δήμου; Θα γίνουμε ενα κράτος δημοκρατικό; θα σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, το έχειν του, το δεν έχειν του, εκείνον τον ίδιο; Τι κάνατε εσείς όμως κύριε Δήμου γιά όλα αυτά (με την ιδιότητα τού δημοσιογράφου πάντα, ή και τού λόγιου απλά γιατί εγώ έτσι σας έχω καταχωρήσει στο μικρό κεφάλι μου); Γράφατε το CTRL+ALT+DEL στο RAM και δεν προλαβαίνατε να μαζευτείτε πέντε-δέκα άνθρωποι τού πνεύματος για να προσπαθήσετε έστω να περάσετε και μερικές ιδέες; ΟΛΟΙ φταίμε για αυτά πού μας βρίσκουν κύριε Δήμου, δυστυχώς.. Οι άλλοι απλά βρίσκουν και τα κάνουν. Βρίσκουν και παρκάρουν στην ράμπα τού αναπήρου, βρίσκουν το θύμα πού θα τους δώσει φακελάκι κλπ κλπ. Η δική μας, δική σας, δική τους ευθύνη δεν υπάρχει; Αυτό μας αξίζει κύριε Δήμου, δυστυχώς. Να βλέπουμε τούς φίλους μας να φεύγουν όπως έφυγαν και οι γονιοί μας για αλλού, να μας δουλεύουν πέντε ψώνια πού είχαν μπάρμπα και πήγαν στο «Χάραβαρντ» (που το λέει και η θεία Επιστήμη) και πελατεία για να γίνουν υπουργοί, πρωθυπουργοί κτλ, τούς παππούδες μας να πεθαίνουν έξω από το ΙΚΑ, και τους γνωστούς μας με το καροτσάκι να προσπαθούν να ζήσουν, δυστυχώς. Και κοντά σε όλα, τα μαυράκια από το ... στάν, πού τα θερίζει ο πόλεμος και η πείνα να περπατάνε εκατοντάδες χιλιόμετρα με γυμνά πόδια την ώρα πού ψάχνουν το καλύτερο αύριο σε αυτή την κόλαση και να κάνει συνειδητά προπόνηση πάνω τους ο χρυσαυγίτης και χωρίς καμία τύψη να τα αφήνει αόμματα, κουτσά, κουλά, και η εκκλησία από πίσω να φωνάζει "κι άλλο" και να τα θυμιατά και να τα εξαπτέρυγα και να ο Γαϊτάνος να τραγουδάει σαν σε σκυλάδικο της παραλίας, δυστυχώς.. Σφετερίστηκα τον χώρο κύριε Δήμου, και ίσως να μην έχω το δικαίωμα γιατί ούτε άνθρωπος του πνεύματος είμαι, ούτε λόγιος, ούτε δημοσιογράφος, άλλα η ερώτηση παραμένει: τι κάνουμε/κάναμε/θα κάνουμε/εχουμε κάνει (χρονική αντικατάσταση εδώ στην πραγματικότητα) εμείς για όλα αυτά από το να περιμένουμε να πέσει στο κεφάλι του αλλουνού;;