Κοντά στα βάσανά μας (παιδί βαριά άρρωστο με αναπηρίες) έχουν ευαισθητοποιηθεί κάμποσες γνωστές ψυχούλες, ιδίως στο ζήτημα του πάρκιν των αναπήρων (όπου, ως γνωστόν, μπορείς να βρεις ακόμη και… φορτηγό). Εις εκ των ευαισθητοποιημένων είναι και ο Κλεάνθης, ένα πολύ ευγενικό ανθρωπάκι του Θεού που αν ποτέ, λέω αν, αν ποτέ τύχει να διαφωνήσει μαζί σου, πρώτα κοκκινίζει ολόκληρος και μετά παγώνει σε μια κωμικοτραγική γκριμάτσα που είναι σα να σου νεύει «σταμάτα τον αντίλογο, αλλιώς θα βάλω τα κλάματα».Αυτή, λοιπόν, η αγία ψυχή, όμως μου εξομολογήθηκε προ ημερών, πήρε την απόφαση (στην αρχή του χρόνου) να μην αποδεχθεί στο εξής τους καταληψίες των θέσεων στάθμευσης για αναπήρους, οπότε, χτες, μόλις εντόπισε έναν στο Μόλλ (Λευκωσίας) τον πλησίασε επιθετικά, δεν τον άφησε καν να βγει από το αυτοκίνητο και του έσυρε τα εξ… αμάξης…Αρχικά ο… καταληψίας εξεπλάγη. Σύντομα όμως άρχισε να δείχνει… ευγνώμων και του… χαμογελούσε. Ο δικός μας, νιώθοντας πια δικαιωμένος, επέστρεψε προς το αυτοκίνητό του. Εν τω μεταξύ, από απέναντι, ο… καταληψίας, ανοίγει την πόρτα του διάπλατα, τοποθέτησε δίπλα του το αναπηρικό τροχοκάθισμα και πήγε στην ευχή του Θεού...