Δύο συμπληρώσεις:> Στην επαναδιατύπωση υπάρχει μια διαφορά που από μαθηματική άποψη είναι μόνο στην διατύπωσηΑπό μαθηματικής απόψεως δεχόμαστε ότι ψάχνουμε την παράγωγο μιας συνάρτησης σ' ένα σημείο. Η παράγωγος σ' ένα σημείο ορίζεται ως κάποιο συγκεκριμένο όριο. Για να υπάρχει το όριο, πρέπει να υπάρχει και το όριο από αριστερά, και το όριο από δεξιά, και τα δύο αυτά όρια να συμπίπτουν. Αφού συμπίπτουν, είναι μαθηματικά αδιάφορο αν θα υπολογίσουμε το όριο από αριστερά ή από δεξιά. Ο Γιάννης Βαρουφάκης το υπολογίζει απ'τη μια μεριά, ενώ εγώ απ' την άλλη. Έτσι λύνεται το ένα πρόβλημα που τρομοκρατούσε τον αρθρογράφο: το ερώτημα παύει να θυμίζει ταινία φρίκης.Το άλλο πρόβλημα είναι η υποκειμενικότητα της απάντησης στο ερώτημα: «Πόσα θα έδινες (αντιστοίχως: θα έπαιρνες) για ν' αυξήσεις (αντιστοίχως: για να μειώσεις) τις πιθανότητες επιβίωσής σου», ή όπως γράφει ο αρθρογράφος:> Ο λόγος, βέβαια, που αυτές οι φόρμουλες είναι άκρως επικίνδυνες, και συνεπώς απαράδεκτες, είναι ότι αποκρύπτουν από την κοινή θέα την απόλυτη υποκειμενικότητα της τιμολόγησης, παρουσιάζοντάς την ως δήθεν «αντικειμενική».Αν όμως διατυπώσουμε το ζήτημα με όρους οδικής ασφάλειας, τότε η υποκειμενικότητα εξαφανίζεται: αν το ποσό που διατίθεται για τη συντήρηση των οδοστρωμάτων δεχθεί μια μικρή αύξηση από K₁ σε K₂, τότε και η πιθανότητα επιβίωσης των εποχουμένων θ' αυξηθεί λίγο από p₁ σε p₂. Αυτή η αύξηση είναι _αντικειμενική_, όχι _υποκειμενική_, άρα αντικειμενική είναι και η μέτρηση της αξίας της αποφυγής του θανάτου.
