"Από τις επαρχίες θα έρθει η καινούρια μέρα. Όπως στο Θεώρημα του Παζολίνι, η χωριάτισσα υπηρέτρια είναι εκείνη που θα άρει τις κουτσουκέλες των κυρίων της."...Έτσι ε? Εμείς απο την επαρχία θα καθαρίσουμε το μπάχαλο και την δυσωδία της πόλης?.Δέν νομίζω. Πού ήταν η επαρχία, στις "καλές" ημέρες του άστεως? Ξεχασμένη, παραμελημένη. Δίχως υποδομές λειτουργικές. Όλα συνέβαιναν στο κέντρο.Όλα τα χρήματα κυκλοφορούσαν εκεί. Κανένας σοβαρός προγραμματισμός για μια ισσόροπη ανάπτυξη του ελληνικού κράτους. Νησιά ξεχασμένα στην τύχη τους. Ηπειρωτικά χωριά ερημωμένα. Εσωτερική μετανάστευση προς τα μεγάλα αστικά κέντρα.Σας μαζέψανε όλους στο μεγάλο μαντρί για να σας ελέγχουν.Φτιασιδώματα για μια Αθήνα άναρχη και τελεσίδικα μή επισκευάσιμη. Ήθελε κάτι κάποιος απο την επαρχία και έπρεπε να αποτανθεί στα μεγαλα κέντρα. Την εποχή που τα περιοδικά τύπου Κλικ και Νιτρο (τα γνωρίζετε έτσι?) πούλαγαν ένα τρόπο ζωής που δημιουργούσε ενοχές και κατωτερότητα σε εμάς τους επαρχιώτες έφηβους τότε. Την επαρχία την θυμόσαταν στις διακοπές, και το Πάσχα (τα Χριστούγεννα ήταν κι αυτα καπαρωμένα απο εσας εκει)Το δέμα-πεσκέσι απο το "χωριό" μεταφερόταν με μυστικότητα μπας και εκτεθεί κανείς. Τωρα όμως ε?Όχι πατριώτη. Τώρα θα κάτσεις στο τραπέζι που έστρωσες και θα φας όλα τα πιάτα. Ενα ένα. Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάςτους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -- μη ελπίζεις --δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώστην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γή την χάλασες.