Σε αυτήν την πόλη πραγματικά δεν ξέρω που να πρωτοπιώ καφέ και που να πρωτοδουλέψω (εντάξει υπερβάλω γιατί με τόσο στοκ ανέργων ούτε αυτό) ως σερβιτόρα. Ο καπιταλισμός της καφετέριας ποτέ δεν πεθαίνει στην Ελλάδα και ξανά προς την δόξα τραβά!Εδώ που τα λέμε ούτε ένας υποτιθέμενος σοσιαλισμός της καφετέριας θα πέθαινε ποτέ εδώ :P - είναι θέμα κουλτούρας, θ'αφήσουμε το κινητό απλήρωτο, δεν θα αγοράσουμε καινούργιο βρακί για κανά χρόνο αλλά τον 6ώρο καφέ κάτω από τον αττικό ήλιο θα τον πιούμε (μόνο έναν καφέ βέβαια). Και εγώ ούσα ακόμη φοιτήτρια με τις συντάξεις των γονιών μου (έστω τις πετσοκομμένες)έτσι τα βλέπω τα πράγματα. Δεν νομίζω ότι θα συνεχίσω να έχω την ίδια άποψη οσονούπω που θα ψάχνω σοβαρά για δουλειά και θα με ενδιαφέρει σοβαρά η ανεξαρτησία μου. Το θετικό είναι ότι έτσι αναβαθμίζονται κτήρια και περιοχές. Κάτι είναι και αυτό.
