Τι να λέμε τώρα; Οι περισσότεροι δεν τα βγάζουμε πέρα. Προσπαθούμε όπως διάβασα στο άρθρο να ξεγελάμε τους εαυτούς μας με διάφορα τρικ τάχα μου ως επιλογή ή άποψη του τύπου "ρεφενέ", "χαρτζιλίκι από τις συντάξεις γονέων ή παππούδων", "επιστροφή στο εφηβικό δωμάτιο (και καλά προς το παρόν)", "μπυρίτσες και επιτραπέζια παιχνίδια με φίλους (αν υπάρχουν ακόμη φίλοι)", "ταινίες από το ιντερνέτ (αν δεν είναι κομμένο)", "εφτά νομά σε ένα δώμα", "μετακίνηση με ποδήλατο ". Ποδήλατο: Ξεκινώντας από την έδρα σου δύο ώρες νωρίτερα, διανύοντας την Κηφισίας μέσα στο καυσαέριο να πας στη δουλειά σου. Ιδανικό αν θέλεις με έμμεσο τρόπο λουσμένος από τον ιδρώτα φορώντας και το κουστούμι του γραφείου να δείξεις στον εργοδότη σου ότι ο μισθός δεν φτάνει. Οι συνάδελφοι μετά από κάποια ώρα να είναι σε απόσταση ασφαλείας γιατί ο ιδρώτας εξαφανίστηκε η μυρουδιά έμεινε. Και τέλος διαπιστώνεις πως όσα, και καλά.. εξοικονόμησες από την ακινησία του οχήματος σου ή τις κάρτες των αστικών μέσων μετακίνησης τα δίνεις σε ενισχυμένα απορρυπαντικά πλυντηρίων και στα καθαριστήρια για τα λασπωμένα με τσάκιση μπατζάκια και τα καφέ από τον ιδρώτα κολάρα των πουκαμίσων.. Είναι πραγματική κατάσταση φίλου που πήγαινε στην εργασία του με το ποδήλατο του.Μεγάλη η συζήτηση για το πως τα βγάζουμε πέρα με πολλές προεκτάσεις και ξεχωριστά περιστατικά βλακώδους οικονομίας σε απαραίτητα (υλικά και άυλα) αγαθά και υπηρεσίες για τη διαβίωσή μας. Ας το καταλάβουμε καλά και μη κρυβόμαστε πίσω από χαζές δικαιολογίες. ΔΕΝ ΤΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΠΕΡΑ, ΔΕΝ ΤΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΠΕΡΑ! Αυτό λέγεται ΦΤΩΧΙΑ. Φτώχια σε μία μορφή κοινωνικοοικονομικού συστήματος που ακόμη και σε συνθήκες οικονομίας-μη σπατάλης είτε κατ' επιλογή, είτε λόγω συνθηκών (βλέπε κρίση..) σε κάθε περίπτωση επιβάλλονται μεγαλύτερες δαπάνες δυσανάλογες του εισοδήματος. Γιατί; Γιατί έτσι!.. ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΑΙ ΦΤΩΧΙΑ. Η δική μας ΦΤΩΧΙΑ!Για να μη παρεξηγηθώ. Δεν κάνω σύγκριση ή συμψηφισμό με άλλα κοινωνικοοικονομικά συστήματα και μορφές φτώχιας. Σίγουρα υπάρχουν και χειρότερα. Αυτό είναι άλλο θέμα. Τα αποτελέσματα όμως σε ψυχολογικό (ατομικό και συλλογικό) επίπεδο είναι τα ίδια.
