Εγώ παιδιά θα σας πω γιατί ΔΕΝ ΞΑΝΑΔΙΝΩ ποτέ σε επαίτες, ακόμα και αν πουλάνε κάτι: 1) είναι στην Θεσσαλονίκη στο κέντρο -εκεί στην Βενιζέλου - ένας γέρος που πουλάει κάτι φρούτα. Μου θύμιζε πολύ τον εκλιπόντα πατέρα μου κι έτσι όπως βασανίζεται με το βάρος της σακούλας, πάντα αγόραζα μήλα απο αυτόν και μετά δεν είχα και τί να τα κάνω. 10 Ευρώ τα 5 κιλά. Μου φαινόντουσαν ακριβά, αλλά έλεγα 2 σακούλες έχει ο άνθρωπος, θέλει να βγάλει μεροκάματο. Καταρχήν έμαθα απο έγκυρη πηγή ότι έχει σπιταρόνα στην Καλαμαριά και κατά δεύτερον σε ένα ζευγάρι μια φορά που του είπε ότι είναι ακριβά και ότι θέλει μόνο τα 2 κιλά του είπε 5 Ευρώ και δεν κατέβαινε. Αν είχε ανάγκη δεν θα έκανε έστω ένα παζάρι?? Κάθε φορά έκλαιγα που θυμόμουν τον πατέρα μου. Δεν τον συγχωρώ για τις άπειρες φορές που με έκανε να τρελλαθώ απο θλίψη και ενοχή χωρίς λόγο. 2) Στα ίδια μέρη συχνάζει ένας άλλος γέρος που πουλάει κάτι σακουλάκια ρίγανης. Πραγματικά τον λυπάσαι και γίνεται και κολλητσίδα. Αυτός ό,τι βγάζει πάει και τα παίζει αποδεδειγμένα σε ένα ΠΡΟΠΟ εκεί κοντά. 3) Ζητιάνος στην Τσιμισκή, ο οποίος έχει κινητό και όλη την διάρκεια που ζητιανεύει μιλάει στο κινητό ή στέλνει μηνύματα. Κλασικά είναι μπροστα απο εκκλησία και φυσικά έχει κινητικό πρόβλημα. 4)Ζητιάνα βουλγαρορομά που γνωρίζει μόνο την λέξη "γάλα" κρατάει ένα Αγνό άδειο και το προτείνει συνέχεια για να δείξει ότι θέλει γάλα. Όταν της είπα να της πάρω ένα μπουκάλι και να πάει σπίτι της αρνήθηκε 5)Ζητιάνα με τα παιδιά της, που ήταν γλύκες αλλά βρώμικα, μου ζήτησε λεφτά να πάρουν κάτι να φάνε. Της πρότεινα εκείνη την ώρα να της πάρω τυρόπιτες για όλους απο τον Τερκενλή που ήταν μπροστά μου. Η απάντησή της ήταν ότι προτιμούν σουβλάκια! 6) Γερμανός αλλοδαπός που μάλλον έτσι θέλει να ζει, τριγυρίζει και ζητάει τσιγάρα απο όποιον καπνίζει. Μία μέρα του έδωσα το πακέτο μου ολόκληρο. Στο επόμενο τραπέζι ζήτησε τσιγάρα. Εεεεεεεεεεεε μετά απο όλα αυτά (έχω κι άλλα παραδείγματα, αλλά που να τα γράφω) κι εγώ δεν δίνω πουθενά. ΠΡΟΤΙΜΩ να δώσω λεφτά στο χαμόγελο του παιδιου, στους γιατρούς του κόσμου, να πάω πράγματα στα κοινωνικά παντοπωλεία, όπως και κάνω, αλλά όχι έτσι. ΔΕΝ ΜΑΣΑΩ ΠΙΑ!!
