Αδυνατώ να καταλάβω τι θέλει να πει το συγκεκριμένο άρθρο. Το ότι τείνουμε να κάνουμε πράγματα που μας δίδουν κάποια χρησιμότητα (ή ευχαρίστηση) είναι σχεδόν ταυτολογικό. Χρησιμότητα μπορεί να κερδίζουν κάποιοι από εμάς από την ικανοποίηση που νιώθουμε όταν κάνουμε κάτι που θεωρούμε πως συμβαδίζει με τις αρχές μας ή που συμβάλει στο γενικό καλό. Μοντέλα που ενσωματώνουν κάποια από τα παραπάνω (όπως την ευχαρίστηση της προσφοράς στην επόμενη γενιά) μάλιστα υπάρχουν. Το ότι κάποιοι δεν επωμίζονται άμεσα κάποιο κόστος (αρνητικό κόστος) πετώντας σκουπίδια από το παράθυρο του αυτοκινήτου δεν σημαίνει πως τα οικονομικά (ή η ηθική φιλοσοφία) τους οδήγησαν στην συγκεκριμένη πράξη. Εξάλλου τα μοντέλα στόχο έχουν να περιγράψουν τον κόσμο και όχι να μας δώσουν μια ηθική κατεύθυνση. Δηλαδή τι ακριβώς μας λέτε;; Πως επειδή η νόσος είναι κάτι το αρνητικό τα μοντέλα υπολογιστικής βιολογίας δεν θα έπρεπε να την λαμβάνουν υπόψιν;;;