Εννοείται πως η απόλυτη βεβαιότητα για την ύπαρξη ή ανυπαρξία θεού φανερώνει απουσία συγκροτημένης σκέψης. Εγώ απλά θα ήθελα να πω ένα-δύο πράγματα που ίσως θα χρησιμεύσουν ως food for thought..Πρώτον, ο καθηγητής που είχα στο Πανεπιστήμιο και νυν ακαδημαϊκός διαβεβαίωνε ότι δεν υπάρχει ανακάλυψη οργανωμένου οικισμού στην ιστορία της αρχαιολογικής έρευνας όπου ν απουσιάζει χώρος αφιερωμένος σε μία ανώτερη θεότητα..Δεύτερον, πώς είναι ιστορικά τεκμηριωμένη ότι ''το Άγιο Φως" και η "Αγία Ζώνη" είναι απάτη όπως λεέι ο Νίκος Δήμου;Τρίτον, ο Ρίτσαρντ Ντόκινς στο βιβλίο του "Περί θεού αυταπάτη",ο παγκοσμίας φήμης βιολόγος και διαπρήσιος κήρυκας της αθεΐας, επιμένει στην "φυσική επιλογή" του Δαρβίνου, της σημασίας του περιβάλλοντος κτλ δίνοντας αρκετα πειστικά επιχειρήματα στο "πώς" έγινε ο κόσμος αλλά μένει απελπιστικά άδεια η φαρέτρα του στο "γιατί". Τέλος έχει πλάκα η θεωρία του Σπινόζα που ουσιαστικά λέει "ας πιστέψουμε καλύτερα στο θεό γιατί αν δεν υπάρχει δεν τρέχει τίποτα αλλά αν υπάρχει θα είμαστε καλυμμένοι"...