Η αρχή "το βάρος της απόδειξης πέφτει σε αυτόν που ισχυρίζεται ότι υπάρχει...", που ολοι γνωρίζουμε ως ξυράφι του Occam, είναι βασική αξιωματική παραδοχή της γνωσιολογίας των επιστημών, όπως αυτή διδάσκεται στα πανεπιστήμια. Ως αξίωμα, δεν αποδεικνύεται. Είναι απαραίτητη η ύπαρξη αξιωμάτων για να θεμελιωθεί οποιοσδήποτε τομέας της ανθρώπινης γνώσης. Κάθε θεώρημα π.χ. της ευκλείδιας γεωμετρίας είναι σε τελευταία ανάλυση μια επανασυσκευασία των δέκα αξιωμάτων της.Μπορείς να βρεις κάποιο βιβλίο που να είναι αντίθετο σ' αυτή, ή να προσπαθήσεις να βρεις αντι-παραδείγματα (το είχα επιχειρήσει και εγώ κάποια χρόνια πριν), αλλά η αλήθεια είναι ότι οι επιστήμες δεν μπορούν παρά να λειτουργήσουν μ' αυτόν τον τρόπο. Όχι ότι οι επιστήμες είναι τέλειες κατασκευές. Μπορείς π.χ. να διαβάσεις την κριτική πάνω στην επαγωγή που έκανε ο Hume ή να επικαλεστείς την ατομική βόμβα. Το γεγονός πάντως είναι ότι λόγω των επιστημών πεθαίνουμε στα εβδομηντακάτι και όχι στα σαράντα.Αυτό που μου κάνει πάντως εντύπωση είναι η προσπάθεια κάποιων να πείσουν ότι υπάρχει "απόδειξη" ότι υπάρχει θεός και ότι αυτά που λέει η Αγία Γραφή για τα φυσικά φαινόμενα, την προέλευση των ειδών, κτλ, πρέπει να τα πάρουμε "κατά γράμμα".Αυτή η προσπάθεια καταρχήν τους θέτει εκτός της Ορδόδοξης Εκκλησίας, για την οποία ο Θεός είναι Θεός αγάπης, στον οποίο πηγαίνουμε με ελεύθερη βούληση και όχι ως αποτέλεσμα μιας οφθαλμοφανούς "απόδειξης". Αλλιώς ο Θεός θα εμφανιζόταν μπροστά μας συνεχώς και θα φώναζε "υπάρχω", για να πιστέψουν και οι πλέον άθεοι.Η Αγία Γραφή είναι ένα κείμενο στο οποίο αποζητούμε απαντήσεις σε ηθικά και μεταφυσικά θέματα, και όχι εγχειρίδιο βιολογίας ή φυσικής. Προσωπικά πιστεύω και στον Θεό και στην εξέλιξη των ειδών.