Όταν αγοράζεις σπίτι για να το νοικιάσεις και όχι για να κατοικήσεις είναι επένδυση με ρίσκο. Κανένα κράτος δεν είναι υποχρεωμένο να εξασφαλίζει κέρδη στους επενδυτές πέρα απο περιπτώσεις όπως η εγγύηση των τραπεζικών καταθέσεων. Αντίθετα κάθε κράτος που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να θέλει όλοι οι κάτοικοι να έχουν στέγη και όλες οι κατοικίες να είναι κατοικημένες για πολλούς λόγους. Αυτή τη λογική υπηρετούν* οι φόροι ακινήτων-να αυξάνουν το κόστος του άδειου σπιτιού και να σπρώχνουν τους ιδιοκτήτες να τα νοικιάζουν το γρηγορότερο δυνατό για να μη χάνουν χρήματα αντί να περιμένουν το κελεπούρι. *Σε χώρες που έχουν καποιο σχεδιασμό στη φορολογική πολιτική τους, όχι στη να-δούμε-από-που-θα-τ'αρπάξουμε-εφέτος μνημονιακή Ελλάδα που τιμωρεί την πρώτη ξατοικία.