gogo δε χάνω καμιά ουσία (ίσως του αρχικού άρθρου μόνο :))Πιστεύω πως με το 10% του επίσημου πληθυσμού έξω (δεν βάζω στην κουβέντα 15 μυρια τουριστών/χρόνο , πολλοί εκ των οποίων περνούν έστω μια νύχτα στην Αθήνα) γεμίζουν ΟΛΑ τα κλαμπ-μπαρ-εστιατόρια-σουβλατζίδικα-κρεπερί του κέντρου και μερικά από τα προάστια. Δε μου το λέει κανείς, μόνο η εμπειρία μου. Αν έχεις ενστάσεις, οκ, ας μην κολλήσουμε στα νούμερα, αφού δεν μπορώ να σου αποδείξω κάτι ούτε εσύ να μου αποδείξεις το αντίστροφο.να στο πω αλλιώς? Η εικόνα της Αθήνας είναι αυτή που παίρνει ο καθένας μας, βάσει του πού/πώς κινείται: Αν δουλεύεις σερβιτόρα στην Αγ.Ειρήνη, προφανώς δε βλέπεις κρίση αλλά χαρούμενες φατσούλες. Αν δουλεύεις εφημερία σε νοσοκομείο, βλέπεις όχι κρίση, αλλά συνθήκες πολέμου. Ποια είναι η πραγματικότητα?Το θες κι αλλιώς?Αν έναν Ελβετό επισκέπτη τον πάς στην Αγ.Ειρήνη, θα κοιτά γύρω του σα χαζός και όταν γυρίσει Ελβετία θα πει στους φίλους του "αυτοί μας κοροϊδεύουν, ζωή και κότα τη βγάζουν!" Αν όμως τη βγάλει τη νύχτα σε νοσοκομείο (επειδή στο δρόμο για την Αγ.Ειρήνη τον χτύπησε με αμάξι περήφανος Έλληνας που πήγαινε να χορέψει τούρκικους χορούς στα μπουζούκια) που δεν έχει γάζες, που δεν έχει επάρκεια γιατρών, αγκαζέ με πρεζάκια και γέρους που διαμαρτύρονται απεγνωσμένοι, μάντεψε τι θα πει στους συμπατριώτες του όταν επιστρέψει.Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω? Έλεος με τη νυχτερινή ζωή, είναι μόνο ένα κομμάτι της ζωής στην πόλη, και το πιο μη-αντιπροσωπευτικό, αυτό στο οποίο προσπαθούν όλοι να κάνουν πως δεν τρέχει τίποτα, να ξεχαστούν με μια παρέα, ένα βλέμμα, μια αγκαλιά, ένα ποτό παραπάνω. Πιαστους όλους αυτούς Δευτέρα πρωί, ξανακοίτα τους κι έλα πες μου.Λίγη αυτογνωσία χρειαζόμαστε - και μετά συζητάμε και για το μαύρο χρήμα και για ό,τι θες. Γιατί συμφωνούμε εν μέρει στο τελευταίο: ΕΙΔΙΚΑ η νύχτα της Αθήνας είναι μαύρη, κατάμαυρη μαφία και πρέπει να είναι κανείς πολύ προσεκτικός με ποια μαγαζιά στηρίζει οικονομικά.
