Ο ανθρώπινος καμβάς δεν είναι και τόσο λευκός.Δεν γεννιέται κανείς πολιτισμένος αλλά φέρει μέσα του όλα τα ζωώδη ένστικτα που συνοδεύουν εκείνο της επιβίωσης,τα όποια χαλιναγωγούνται από τους κοινωνικούς κώδικες από τους οποίους αργότερα παρεκκλίνει ή συμβαδίζει.Πέρα όμως από το φυλετικό/θρησκευτικό ρατσισμό υπάρχει και ο συναισθηματικός ρατσισμός,ο ψυχικός κτλ που αφορά όλους.Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι από τη στιγμή που βγούμε από το σπίτι και σε κάθε συνάντηση με ένα καινούργιο πρόσωπο(και πολλές φορές όχι μόνο) βρισκόμαστε διαρκώς σε θέση άμυνας.Είμαστε,τουλάχιστον στην αρχή,δύσπιστοι,χρειαζόμαστε χρόνο εκτίμησης των καταστάσεων.Έχει να κάνει με την τοποθέτησή μας ανάμεσα στον υπόλοιπο κόσμο και την εγκαθίδρυση της προσωπικότητάς μας σε αυτόν.Ο άνθρωπος έρχεται καθημερινά αντιμετωπος με τη διαφορετικότητα και οι επιλογές που κάνει τον καθιστούν αμιγώς ρατσιστή.Το θετικό ή αρνητικό πρόσημο το ορίζει ο καθένας προσωπικά.