@alpha2zetaΟι ιστορικοί δεν διαχωρίζονται από τον καθέναν μας.Με βάση τις σπουδές τους,την ιδεολογική τους κατεύθυνση,τα προσωπικά τους βιώματα,προχωρούν στην έρευνα και την συγγραφή ακολουθώντας πολλές φορές το υποκειμενικό του χαρακτήρος και της σκέψης.Σε αυτό το σημείο είναι η λεπτή γραμμή,κατά πόσον κάποιος μπορεί να ξεφύγει από την υποκειμενικότητα και να περάσει τα γεγονότα αντικειμενικά.Νεότερα γεγονότα,είναι πιο εύκολο πια να καταγραφούν και να ερευνηθούν.Όσο πάμε πιο πίσω έχουμε να κάνουμε με γραπτά,με μεταφορά από στόμα σε στόμα,με ιστορίες και μύθους.Όταν η Ρεπούση έγραψε για την Σμύρνη,ακολούθησε μια υποκειμενική στάση.Θεώρησε και θεωρεί σωστό,και άλλοι που ανήκουν σε αυτή την ομάδα σκέψης,ότι πρέπει να λειαίνουμε τι οξείες γωνίες γεγονότων που έχουν τραυματίσει λαούς και έθνη και να περνάμε στα παιδιά του δημοτικού μια πιο ''μαλακή'' εικόνα για το τι συνέβαινε προηγούμενα χρόνια.Η καταστροφή της Σμύρνης και το δράμα των Ελλήνων,είναι ένα γεγονός.Η προέλαση του ελληνικού στρατού μέχρι τα βάθη της Τουρκίας και οι όποιες βιαοπραγίες τους,πάλι είναι γεγονός.Εν τέλει θεωρώ ότι παραθέτουμε τα γεγονότα καθώς έχουν και κάνουμε συζήτηση ακόμα και στο δημοτικό για να κατανοήσουν τα παιδιά την ιστορία όχι μόνο την δική μας αλλά και όλων των λαών.Αυτό πιστεύω,χωρίς καμία διάθεση εθνικιστικών κορωνών.
