Η χουντα του 67, ηταν απο κοινωνικη αποψη, η εκδικηση της βλαχιας. Που τους εχανες, που τους εβρισκες τους συνταγματαρχες, να χορευουν τσαμικα και καλαματιανα απο δω κι απο κει. Στην επαρχια η αποδοχη της χουντας ηταν συντριπτικη. Τους λατρευαν γιατι εβλεπαν το συναφι τους στην εξουσια. Ε, απο τοτε, η βλαχια δεν εφυγε ποτε απο την εξουσια και με το πασοκ επικρατησε και πολιτιστικα. Με τα λεφτα της ΕΟΚ, ο μεσος επαρχιωτης ξεκαβαλησε το γαιδουρακι και ανεβηκε στο Καγιεν. The rest, as they say, is history...