Ο Αδόλφος Χίτλερ που λάτρευε τον Βάγκνερ ήταν η εκδίκηση της όπερας λοιπόν; Τι σχέση έχει το ένα με το άλλο; Έβλεπαν το συνάφι τους στην εξουσία ή απλά ήταν άθρωποι αγράμματοι που δεν καταλάβαιναν τι συνέβαινε; Η συγχωρεμένη η γιαγιά μου ήταν ένας αμόρφωτος άνθρωπος που υπέγραφε με σταυρό,πώς θα μπορούσε να καταλάβει το πραξικόπημα ζώντας σε ένα κατσικοχώρι της Αχαΐας; Όχι ότι αποτελεί δικαιολογία αλλά η συντριπτική πλειοψηφία στην οποία αναφέρεσε δεν γνώριζε τα στοιχειώδη,η πολιτική ήταν ένα ψηφοδέλτιο που έπρεπε να σταυρώσει και όχι η πολιτική κουλτούρα και συνείδηση που έπρεπε να αναπτύξει.Για τον κιτς παπανδρεϊσμό θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου.