Αχ, Αιγάλεω! Σ' αγαπώ!Σε μια αλάνα στην Ιερολοχιτών, δεκάδες πιτσιρίκια βλέπαμε Καραγκιόζη. Μετά έγινε πλατεία! στρίβοντας το λεωφορείο στη γωνία της, ξήλωνε την τέντα από το τότε κομμωτήριο...Στην Περικλέους το Πάσχα ψήνανε αρνιά στα πεζοδρόμια...Στην Παπούλα ματώναμε τα γόνατά μας στις αλάνες...Παρελάσεις στην Ι. Οδό και μετά λουκουμάδες στον Μπαλατσούρα! Από το 1930, σαν να μην το άγγιξε ο χρόνος!Στο Μπαρουτάδικο τριγύρω, χαμόσπιτα προσφυγικά, της εργατιάς...μια πλατεία, μια εκκλησία, το παλιό σχολείο! Απομεινάρια της ακμής του Πυριτιδοποιείου, όταν οι εργάτες κατοικούσαν εκεί κοντά!Οι πρώτες σχολικές κοπάνες από το γυμνάσιο "του Ζαμπέτα", για να βρούμε συμμαθητές από το "Πράσινο" σχολείο ή "του Νίκανδρου"...Έφηβοι μαθητές, λύκειο στου "Κουνούπη"! Οι πρώτοι έρωτες μας βρήκαν στην Αλέα, κρυμμένους στα καθίσματα πίσω από τα μεγάλα δέντρα! τα πρώτα μας φιλιά στα σινεμά της γειτονιάς: 'Ανταμς, Ντάλια...! Χάθηκαν στη βουή των μεγάλων πολυκινηματογράφων!Κι ακόμα τώρα, χρόνια μετά, όλα αλλαγμένα μα όλα τόσο ίδια!Δίπλα στις καινούργιες πολυκατοικίες, διόροφες οικογενειακές οικοδομές, με γλάστρες, κήπους και καρποφόρα...στο δρόμο για το φούρνο της γειτονιάς, δεν σταματούν οι "καλημέρες"!Και τα παιδιά μας, στα ίδια σχολεία τώρα πια, με τα γόνατα να ματώνουν στα ίδια πεζοδρόμια!