Προσωπικά έχω σπουδάσει πληροφορική.Όταν άρχισε η κρίση, όπως ίσως πολλοί από εμάς, άρχισα να ασχολούμαι με τα οικονομικά, με σκοπό (ούτε λίγο ούτε πολύ) να καταλάβω “τι στην ευχή συνέβη“!Ασχολήθηκα πολύ εντατικά και το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό: Όσο περισσότερο εμβάθυνα, καταλάβαινα, ότι τα πράγματα ήταν εντελώς αντίθετα από αυτά που ήξερα. Επικοινωνώντας με πολλούς ανθρώπους σε Ελλάδα, Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία, όπου έχω πολλούς φίλους, έφτασα στο ανατριχιαστικό συμπέρασμα, ότι οι γνώσεις ενός “κανονικού ανθρώπου“ γύρω από το πώς λειτουργεί το οικονομικό μας σύστημα ήταν όχι απλά ανύπαρκτες αλλά (ακόμα χειρότερα) ουσιαστικά λανθασμένες. Τολμώ να πω, ότι ο περισσότερος κόσμος είναι σε απίστευτο βαθμό άσχετος (ακόμα και στα πολύ βασικά!). Τραγικότερο δε ήταν όταν διαπίστωνα, ότι άτομα που είχαν σπουδάσει “Διοίκηση Επιχειρήσεων“ και τα τοιαύτα ήταν και αυτοί σε μεγάλο βαθμό άσχετοι. Όταν δε τολμούσα να τους τα εξηγήσω, πολλοί με θεώρησαν τρελό. Αναρωτήθηκα λοιπόν: πώς είναι δυνατόν να ξέρουμε τόσο λίγα και τόσο λανθασμένα πράγματα για κάτι που μας αφορά τόσο πολύ (γιατί μην μου πει κανείς, ότι δεν τον ενδιαφέρει το θέμα …). Ερευνώντας λοιπόν διαπίστωσα, ότι σε κανένα σχολείο του πλανήτη δεν εξηγεί κανείς το οικονομικό μας σύστημα. Μαθαίνουμε απίστευτες λεπτομέρειες για πράγματα που δεν θα χρειαστούμε ποτέ, ενώ δεν παρέχεται ούτε η παραμικρή πληροφόρηση για το τι είναι το χρήμα (από πού προέρχεται, ποιος το παράγει, ποιος το διοχετεύει και με ποιόν τρόπο, ότι όλα τα λεφτά που κυκλοφορούν στον πλανήτη είναι δανεικά, πως λειτουργεί ο δανεισμός κρατών και επιχειρήσεων σε αντιδιαστολή με το δανεισμό των νοικοκυριών, τι μαθηματικές επιπτώσεις έχει το σύστημα των πανωτοκιών, τι είναι Interbanking, domino effect, συστημικές τράπεζες κλπ κλπ.). Γιατί άραγε κανένα εκπαιδευτικό σύστημα δεν το θεωρεί σημαντικό? Γιατί κανένα κανάλι δεν το σκέφτεται καν να κάνει μια εμπεριστατωμένη ενημερωτική εκπομπή? Θεωρία συνομωσίας???Όλες οι γνώσεις μας λοιπόν γύρω από αυτά τα θέματα έχουν αποκτηθεί ουσιαστικά από προσωπικές μας καφενιακές συζητήσεις με συγγενείς, φίλους και γνωστούς και ίσως κάτι που μια στο καρφί και μια στο πέταλο έχουμε διαβάσει σε κάποιο άρθρο εφημερίδας ή ακούσαμε στην τηλεόραση. Τα υπόλοιπα είναι καθαρή φαντασίωση, που όλοι μας σε κάποια φάση της ζωής μας φτιάξαμε μέσα στο μυαλό μας. Όταν ξέρεις, τότε μπορείς να σκεφτείς. Όταν δεν ξέρεις, τότε μπορείς μόνο να φανταστείς. Και ακριβώς αυτή η φαντασία (ή φαντασίωση) του κοσμάκη, είναι που καλούνται εν τέλει να διαχειριστούν οι πολιτικοί. Και αυτό συμβαίνει πάντα ανάλογα με το “συνομιλητή“, που έχει κανείς απέναντί του (θα τολμούσε ποτέ ο Σαμαράς να μιλάει για success story, ανάκαμψη κλπ. αν δεν ήξερε πολύ καλά ότι έχει απέναντί του άσχετους?).Αν είναι να βρεθεί κάποια λύση, αν κάτι μπορεί να μας σώσει, αυτό σίγουρα θα περάσει από τη γνώση όλων μας. Αν το επίπεδο της συλλογικής μας γνώσης παραμείνει στο επίπεδο της φαντασίωσης ενός άσχετου, τότε νομίζω ότι δεν έχει κανένα νόημα να κατακρίνουμε τη στάση των πολιτικών. Αν παραμείνουμε στη νοοτροπία, ότι αυτά είναι “πολύπλοκα πράγματα“, τα οποία γνωρίζουν οι “ειδικοί“ των “ελίτ“, αν συνεχίζουμε να εμπιστευόμαστε σε αυτούς τους τσαρλατάνους τη ζωή μας (γιατί ουσιαστικά αυτό κάνουμε), τότε δεν υπάρχει ελπίδα (πέραν ίσως της μεταφυσικής βλ. Μεγαλόχαρη, Παϊσιος, ξανθό γένος κλπ.).Και εδώ έρχεται ή σημασία ανθρώπων σαν το Βαρουφάκη. Αν δηλ. κάποιος με κύρος, που “ξέρει“, δεν παίζει το ρόλο της “ελίτ“, χρησιμοποιώντας τη γνώση του εναντίων μας για ίδιον όφελος και μας αντιμετωπίσει σαν όντα με νοημοσύνη και κάτσει κάτω να μας τα εξηγήσει, τότε θα έχει κάνει κάτι, που κανένας μέχρι τώρα δεν έκανε και τολμώ να πω, ότι θα έχει κερδίσει μια θέση στην ιστορία (κάτι σαν ένας μοντέρνος διαφωτιστής). Η αλήθεια είναι, ότι το έχουμε πολλή μεγάλη ανάγκη!!!Θερμή παράκληση λοιπόν στον κ. Βαρουφάκη:Τα πολύ σημαντικά σημεία αυτά που παραθέτει, είμαι σίγουρος, ότι θα περαστούν στο ντούκου (αυτοί που δεν “ξέρουν“, δεν κατάλαβαν τίποτα και θα τα προσπεράσουν). Θα μπορούσε να μας τα αναλύσει/εξηγήσει σαν να ήμασταν μαθητές του (έστω και κάποιας ηλικίας) χρησιμοποιώντας και την εμπειρία του ως καθηγητής?Ντροπή δεν είναι να μαθαίνεις. Ντροπή είναι να μη θέλεις να μάθεις.
