Πολύ ενδιαφέρον και λογική σκέψη. Μακάρι να μπορούσαμε να το εφαρμόσουμε, αλλά δεεεν... για πολλούς λόγους,2 εκ των οποίων είναι το γεγονός ότι οι 25-30 ετών που μένουν στην χώρα είναι όλο και λιγότεροι και φυσικά η ριζωμένη αντίληψη των μεγαλυτέρων ότι τους ανήκει μέχρι θανάτου η καρέκλα (πολιτική/επιχειρηματική κ.ά.). Η ελπίδα ότι θα αλλάξουν τα πράγματα βέβαια παραμένει... για να δούμε.Συμφωνώ σε πολλά στο κείμενο εκτός από μία διαπίστωση για την οποία θα ήθελα εξήγηση για το πού στηρίζεται.Είναι η εισαγωγή για τις επιχειρήσεις."Μετά την κρίση η Ελλάδα θα απομείνει με ελάχιστες μεγάλες επιχειρήσεις και πάρα πολλές οικογενειακές. Δεν θα ήταν ο καλύτερος τρόπος ανάπτυξης, αλλά εκ των πραγμάτων η ανάκαμψη της οικονομίας και η αναζωογόνηση της παραγωγής θα κριθεί από τις οικογενειακές επιχειρήσεις.".........Μα... η πολιτική που ακολουθείται προς το παρόν ενισχύει τον... στραγγαλισμό των οικογενειακών/μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την αποτροπή απόπειρας έναρξης νέων, προς όφελος λίγων οπωσδήποτε μεγάλων ομίλων/επιχειρήσεων. Ακόμη κι αν δεχτώ ότι πολλές μεγάλες επιχειρήσεις έφυγαν - ή θα φύγουν στο άμεσο μέλλον - από την χώρα, το σίγουρο είναι ότι μόνο για αυτές θα υπάρχει χώρος να λειτουργούν όταν σταθεροποιηθεί όλη αυτή η οικονομική κατρακύλα, αφού θα είναι οι μόνες που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα να υπομείνουν προηγούμενες ζημίες. Μάλιστα επιδιώκουν την επιστροφή τους/παραμονή τους εδώ όταν το εργασιακό καθεστώς είναι όλο και πιο ευνοϊκό για αυτές και ο ανταγωνισμός ουσιαστικά ανύπαρκτος.Αν η σκέψη σας ήταν στις νέες, ελκυστικές start-up απόπειρες, σίγουρα είναι φανερό ότι οι αξιόλογες αυτές προσπάθειες έχουν βλέψεις και προοπτικές μόνο σε πελάτες και αγορές του εξωτερικού, και που δύσκολα θα απευθύνονται στην εγχώρια αγορά, είτε εργασιακά (οι περισσότερες έχουν αλλοδαπές συνεργασίες) είτε για κατανάλωση, εκτός κι αν καταναλώνουν μεταξύ τους... Είναι η παγκοσμιοποίηση θα μου πείτε... Δεν ξέρω, εγώ αυτό το σενάριο με τις πολλές μικρές επιχειρήσεις το βλέπω πολύ χλωμό δυστυχώς. :/