εννοείται ότι ήταν μέρος της στημένης σκευωρίας οι υπογραφές που τού είπαν να βάλει κι αυτός (άμαθος και άσχετος από καλλιτεχνικές διοργανώσεις) έβαλε. Σε ένα δίκαιο κόσμο, ας πούμε, οι σκευωρίες θα είναι αυθόρμητες και όχι στημένες. Σε ένα δίκαιο κόσμο, ας πούμε, οι κατηγορούμενοι για κάτι παραμένουν στις θέσεις τους. Σε ένα δίκαιο κόσμο, ας πούμε, οι διευθυντές δεν ευθύνονται για παραλείψεις ή δολιότητες των υφισταμένων τους. Σε ένα δίκαιο κόσμο, ας πούμε, δεν θα χειροκροτούμε ρηξικέλευθους καλλιτέχνες αλλά ευφυείς μάνατζερ. Σε ένα δίκαιο κόσμο, ας πούμε, θα βλέπουμε τηλεκωμωδούς να παίζουν στην Επίδαυρο με τη γελοιωδεστάτη δικαιολογία "είμναι αβαν-γκαρντ αλλά πρέπει να κρατάω και ισορροπίες". Σε ένα δίκαιο κόσμο, ας πούμε, οι εκδότες φεστιβαλικών εντύπων θα τσιμπάνε ακόμη έναν μισθουλάκο από τις κρατικές επιχορηγήσεις και ταυτόχρονα θα βρίζουν τον κρατισμό. Κατά τ' άλλα, έχουμε απεριόριστο σεβασμό στο θεσμό της δικαιοσύνης μέχρι του σημείου που αυτή δικαιοσύνη δεν παίζει με τη δημόσια εικόνα μας και το ψωμάκι μας...