Η αλήθεια είναι πώς η πλατεία ελευθερίας έχει περάσει και καλύτερες μέρες. Πλέον είναι κυρίως πόλος έλξης για τις γύρω περιοχές και όχι τόσο για τους ντόπιους. Εξηγούμαι, πριν από 10 χρόνια με μια βόλτα στην πλατεία έβλεπες παιδιά όλων των ηλικιών να καταπιάνονται με ποικίλες δραστηριότητες, από παιχνίδι με κούνιες, μέχρι ποδόσφαιρο, σκέητ ή απλό άραγμα. Τώρα ο περισσότερος κόσμος μαζεύεται στις καφετέριες καθιστώντας τη κυρίως έρμαιο εμπορικών δραστηριοτήτων και συμφερόντων. Η έννοια που είχε ως "στέκι" έχει αρχίσει και ξεθωριάζει. Επίσης, υπήρχαν και άτομα στα γύρω καταστήματα, όπως ο θρυλικός περιπτεράς Βάγιος, που είχαν δεθεί με τον κόσμο, μικρό και μεγάλο, και ξεπερνούσαν πελάτη - πωλητή. Γενικά, το κλίμα ήταν πιο οικείο, ζεστό, προσωπικό. Θα συμφωνήσω απολύτως με την αναφορά σου στους τσιφλικάδες, γεγονός που εκτός του ότι είναι ενοχλητικό εξ ορισμού, συμβάλλει στην αποξένωση και τις απρόσωπες σχέσεις μεταξύ των κατοίκων. Καταλήγοντας, δε θέλω να υποβαθμίσω την περιγραφή σου και την περιοχή που αγαπάω και στην οποία έχω μεγαλώσει και διαμένω, αλλά δεν είναι όλα τόσο όμορφα όσο αναφέρεις, τουλάχιστον στις μέρες μας.
