το προηγούμενο Σάββατο, σε μεγάλο δημοτικό του Δήμου Αθηναίων (αλλά και σε πολλά άλλα υποθέτω) είχαμε τα εξής: πολύωροι παραδοσιακοί χοροί. Μπόμπιρες με τσαρούχια κ φουστανέλες να σέρνουν τσάμικα, ποντιακά, νησιώτικα κοκ. Η παράδοση και η ορθοδοξία σε πρώτο πλάνο, "κρίση έχουμε, μόνο η επιστροφή στισ ελληνικές αξίες θα μας σώσει, έξω οι ξένοι κ οι συνήθειες τους" . Παύση για καλαμάκια και μπύρες για γονείς, για κοκακόλες τα πιτσιρίκια. Εμποροπανήγυρις κύριοι, έτσι διασκεδάζει ο μάγκας, ο κυμπάρης ο Έλλην. Έτσι θα διασκεδάσει και ο απόγονος. Συνέχεια των χορευτικών με τσιφτετελοποπ Πάολα, Βανδή, Τσαλίκη κτλ. Κοριτσάκια 5,7,9 ετών σαν τις τσιρλίντερς των λέικερς και οι γονέις να παραληρούν για τη νέα Βίσση και τον νέο Ρουβά. Λόγος αποχαιρετηστήριος εκ μέρους των καθηγητών βγαλμένος από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 70.Αυτοί είμαστε και έτσι θα μεγαλώσουμε και τα παιδιά μας. Επιστροφή σ αυτά που μας πήραν οι Γερμανοί κ οι τρόικες. Υπόψιν, το πανηγυράκι ξεκίνησε 6 το απόγευμα και τελείωσε 2 τη νύχτα με τα ηχεία να δονούν την περιοχή από Λαμπρινή έως Κάτω Πατήσια.Καληνύχτα μας.. :(