Με ποια ιδιότητα οφείλουμε ή διεκδικούμε τον τίτλο; είμαστε τόσο μέτοχοι του αρχαίου ελληνικού πνεύματος όσο ολόκληρος ο δυτικός κόσμος.Ο πολιτισμός δεν μεταβιβάζεται κληρονομικά ούτε γενετικά κι οι λαοί της Ευρώπης έχουν απολέσει προ πολλού την αιματολογική τους καθαρότητα. Ευτυχώς, τόσο για τους λαούς όσο και για τον πολιτισμό. Αρκετά με την προγονοπληξία. Ας τελειώνουμε με το άχθος του ανάξιου κληρονόμου γιατί η αναξιότητα σχεδόν μας έγινε αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Και κάτι ακόμα: οι απευθείας συσχετισμοί ανάμεσα σε κοινωνίες τόσο διαφορετικές όσο η αρχαία με τη νέα ελληνική είναι εξόχως επικίνδυνοι, παραπλανητικοί και ύποπτοι. Εξάλλου το λέει κι ο αρθρογράφος: πολίτες στην αρχαία Αθήνα ήταν μόνο οι άριστοι από τους ελευθέρους. Μάλλον η σύγχρονη Αθήνα διεκδικεί με περισσότερες αξιώσεις τον τίτλο της κοινωνίας δικαίου. Ας οικειοποιούμαστε πολιτισμικά τις λαμπρές εκφάνσεις του αρχαίου ελληνικού πνεύματος όχι επειδή είναι δικές μας αλλά επειδή είναι λαμπρές. Αυτό είναι το νόημα της προαγωγής του πολιτισμού προς όφελος των κοινωνιών παγκοσμίως.