Να με συχωρείτε κ. Κυριαζή αλλά αν ήταν θέμα κατανόησης κειμένου θα χρειαζόμασταν αποκλειστικά φιλολόγους σ'αυτή τη ζωή και όχι νομικούς.Αλλά το θέμα είναι άλλο. Γιατί ξεφωνίζουμε (και δικαίως) τους Μεϊμαράκηδες και τους Τατσόπουλους για τα ματσό ξεσπάσματά τους, τον Μπένυ (το ελεφαντάκι), το μπουμπούκο και δε τρέχει μία και μόλις πούμε ότι κάτι δεν πάει καλά με τη Ζωή γινόμαστε ξαφνικά σεξιστές;Αυτό είναι το θέμα και όχι αν ερμηνεύτηκε σωστά το άρθρο 143 παρ. 4.