Το άξιο πλήρωμα στην φουρτούνα φαίνεται. Τι είναι 100 μέρες μπροστά σε 40 χρόνια μεταπολίτευσης, έρωτα και πάθους με την δημαγωγία και την πορεία μαζικής αυτοκτονίας.Δεν ήρθε ακόμη η στιγμή που θα σβήσουν μηχανές και νους. Τόσο γρήγορα αφήνουμε να μας ρυμουλκεί ο φόβος και ο πανικός; Δεν επιζεί αυτός που παραδίδεται στα στοιχεία της κρίσης αλλά αυτός που τα πολεμά, μαζί με άλλους, με την βεβαιότητα αυτών που έχουν το δίκαιο, την λογική και την ανθρωπότητα μαζί τους. Δεν εγκαταλείπουμε το δίκιο μας. Δεν εγκαταλείπουμε την ελπίδα. Δεν είμαστε οι μόνοι λαοί που πέσαμε στην παγίδα του υπερκαταναλωτισμού και δεν θα είμαστε οι τελευταίοι. Δεν έχει ευθύνη μόνο ο δανειολήπτης αλλά και ο δανειστής για τον υπερβολικό δανεισμό. Πρέπει να έρθουν σε συμφωνία σε τι μπορεί να πληρωθεί και τι μπορεί να κουρευτεί από το χρέος.Να μην κολλάμε στους ταξικούς, θρησκευτικούς, κουλτουριάρικους διαχωρισμούς μεταξύ μας τώρα. Επιβάτες δεν είναι μόνο αυτοί οι λίγοι που είχαν τα ναύλα της πρώτης τάξης. Υπάρχουν πολλοί περισσότεροι στην δεύτερη τάξη και ακόμα πιο πολλοί στα αμπάρια της τρίτης τάξης. Όλοι αυτοί πλήρωσαν το εισιτήριο τους δουλεύοντας σκληρά για δεκαετίες. Ναι υπάρχουν και οι λαθρεπιβάτες, αλλά δεν θα σταματήσουμε τις επισκευές γιατί έχουν αυτοί άδικα επωφεληθεί.Οι επισκευές πρέπει να έχουν μια προτεραιότητα όταν το σκάφος είναι ακυβέρνητο. Όλοι πρέπει να εργασθούν και να συνδράμουν στις πιο άμεσες επισκευές.Δεν είναι τώρα καιρός να ελέγξουμε αν ο ένας είναι μέλος στο ΝΑΤ ή αν ο άλλος έχει χέρια πιανίστα, όταν όλοι πρέπει να βουτήξουμε στα λάδια και στα γράσα, μέσα στην καπνίλα της πυρκαγιάς για να σώσουμε αυτό που πάνω του για τόσα χρόνια ταξιδεύουμε. Πραγματικά και όχι μόνο υποσυνείδητα είναι το μόνο πλοίο που μας παρέχει ασφάλεια και επιβίωση σε όλα τα επικίνδυνα ταξίδια του παρελθόντος. Περασμένοι καπετάνιοι και πλήρωμα μας οδήγησαν μέσα σε αυτό τον κυκλώνα χωρίς καλή συντήρηση και χωρίς εφόδια. Τους αντικαταστήσαμε όταν το πλοίο είχε ήδη μπει στον στρόβιλο και είχαν χάσει τον αποπροσανατολισμό.Τους αλλάξαμε. Μας υποσχέθηκαν η ορχήστρα να παίζει χαρούμενα βαλς αλλά δεν μας είπαν ότι θα παίζει με το υπερωκεάνιο (Τιτανικός του ΓΑΠ) γέρνοντας σαν Γερμανικό υποβρύχιο.Θέλαμε και θέλουμε το λούστρο στο βιολοντσέλο, αλλά το μόνο που είναι χρήσιμο το πολυτελές όργανο αν έρθει το μοιραίο είναι σαν σωσίβιο, για να πιαστούμε από κάπου, για πολύ λίγο και μετά πνίξιμο.Θα συνεχίζουμε να στέλνουμε το σήμα ΣΟΣ στά άλλα πλοία της Ευρώπης αλλά μην περιμένουμε πολλά και γρήγορα. Σε μια τέτοια τρικυμία ο κάθε γραφειοκράτης καπετάνιος, που δεν έχει την θάλασσα στο αίμα του, ψάχνει ασφαλή λιμάνι για το δικό του πλεούμενο. Αγνοούν τους άγραφους νόμος της θάλασσας που υπαγορεύει το αντίθετο, το ρίσκο για να σωθούν τόσες ζωές. Βρέθηκαν στο παρελθόν και θα βρεθούν ξανά στην δική μας θέση. Θα τους δούμε ξανά να παρακαλούν την μικρή Ελλάδα και άλλες πολλές φορές για βοήθεια. Λησμονούν την χώρα που γεννήθηκε ο Δυτικός Πολιτισμός και η Δημοκρατία; Λησμονούν την Ιστορία από την αρχή της μέχρι και το τέλος του 20ου αιώνα; Η Ελλάδα ήταν αυτάρκης και μπορεί να ξαναγίνει. Στην σημερινή εποχή των ψευτοσυμμάχων πρέπει να είναι. Αν η τρόικα δεν θέλει να αναχρηματοδοτήσει ή να κουρέψει το δάνειο της τότε δεν θα πάρει τις δόσεις που απαιτεί. Από αυτά τα χρήματα που μας εκβιάζουν ότι δεν θα δώσουν, τίποτα δεν μένει στην Ελλάδα. Όλα πηγαίνουν πίσω. Ποιοι θα πάθουν ζημιά αν φέρουν την Ελλάδα στο σημείο που δεν μπορεί να πληρώσει τις δόσεις του δανείου;Μπορούν να σβήσουν τον Προμηθέα και την φωτιά του; Μπορούν να σβήσουν την λογική; Μόνο εμείς μπορούμε να την αφήσουμε να σβήσει.
